powered by ODEOഅറിവ് നിഷേധിക്കുന്നതു തെറ്റാണു. ഞാന് പറയും അതു കുറ്റം തന്നെയാണെന്ന്.
മറ്റൊരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത് ഒരു വിപ്ലവത്തിന്റെ മധ്യഖട്ടത്തിലാണു് ലോകത്തുള്ള എല്ലാ സാംസ്കാരങ്ങളും. ഇന്റെറ്നെറ്റ് എന്ന ഈ മഹാ പ്രതിഭാസം. പാശ്ചാത്യ രാജങ്ങളെല്ലാം തന്നെ ഒരു പരിധിവരെ ഈ മാദ്ധ്യമത്തെ സ്വീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞു. അവര് അതിന്റെ വിവിധ മേഖലകള് താണ്ടി പുതിയ സാധ്യതകള് കണ്ടെത്തികോണ്ടിരിക്കുനു. അവരുടെ സാഹിത്യകാരന്മാരും പ്രതിഭാശാലികളും അവരവരുടെ കൃതികള് ഇന്റര്നെറ്റില് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു തുടങ്ങി.
കഴിഞ്ഞ ഇരുനൂറു വര്ഷത്തെ മലയാള ഭാഷയിലുള്ള സാഹിത്യകൃതികള് ലോകത്തിന്റെ മുന്നില് ഇന്റര്നെറ്റിലൂടെ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാന് സമയമായി. വരും തലമുറകള്ക്ക് വായിച്ചു പഠിക്കാന് ഇന്ന് ഡിജിറ്റല് ഫോര്മാറ്റില് ഒന്നും തന്നെയില്ല.
പ്രസാദകരും, എഴുത്തുകാരും പകര്പ്പവകാശ നിയമങ്ങളുടെ ഊരാകുരുക്കില് പെട്ടുകിടക്കുകയാണു്. ഇന്ന് ലോകത്തു നടക്കുന്ന ഈ മാധ്യമ വിപ്ലവത്തെകുറിച്ച് തികച്ചും അജ്ഞരായ ഒരു സമൂഹമാണു നമ്മുടെ Publishing Industry.
ഇന്നു എനിക്ക് വായിക്കാന് ഇന്റര്നെറ്റില് പുതിയ മലയാളം കൃതികളല്ലാതെ പഴയതായിട്ട് ഒന്നും തന്നെയില്ല.
മലയാള ഭാഷയുടെ ആറ് നൂറ്റാണ്ടിന്റെ കൃതികളും സാംസ്കാരിക ചരിത്രവും എവിടെ?
മരം മുറിച്ച് മഷി പുരട്ടി അച്ചടിക്കുന്ന സാധനം എനിക്ക് വേണ്ട. അതിനു പ്രാവര്ത്തികമായ ചില പ്രശ്നങ്ങളുണ്ട്. നളത്തെ തലമുറ അതു സ്വീകരിച്ചു എന്നു വരില്ല.
എനിക്ക് വായിക്കാന് മലയാളം PDF മതി. എനിക്ക് സാമ്പശിവന്റെ കഥാപ്രസങ്ങങ്ങളും mp3 ആയി കേള്ക്കണം. എനിക്ക് മലയാളത്തില് നിര്മിച്ച ആദ്യത്തെ ചലചിത്രമായ ബാലനും കാണണം. ഈ അഗ്രഹങ്ങള് എന്റെതുമാത്രമാണോ? ആയിരിക്കില്ല.
സനാതന കാലം മുതല്കെ ഭാരതത്തില് എഴുതിവെച്ച് ചരിത്രത്തിനു വലിയ പ്രാധാന്യം കല്പിക്കാത്ത ഒരു ജനതയാണു നമ്മുടേത്.
മലയാളത്തില് എന്നല്ല ഭാരറ്റത്തില് തന്നെ എഴുതിവെച്ച ചരിത്രം മറ്റു സംസ്കാരങ്ങളെകാള് താരതമ്യേനെ കുറവാണു്.
ഇതിന്റെ നല്ല ഒരു ഉദാഹരണം പറയാം:
മലനാടന് വീരന്മാരെകുറിച്ചുള്ള വയിപ്പാട്ടുകളും പുള്ളുവന് പാട്ടുകളും മാത്രമാണു ചരിത്ര പ്രാധാന്യമുള്ള ആധാരങ്ങളായി ഇന്നു അവശേഷിക്കുന്നതു്. കഴിഞ്ഞ മാസം റ്റി വി യില് തച്ചോളി കുടുമ്പത്തെ കുറിച്ച് ഒരു documentary യില് അവര് പലയിടത്തും അപ്പച്ചന് നിര്മ്മിച്ച പഴയ കുറെ സിനിമകള് കാണിക്കുകയുണ്ടായി. ഇനി ഒരു കാലത്ത് ഈ സിനിമകള് നമ്മുടെ ചരിത്രതിന്റെ ഭാഗമായി മാറും. കുട്ടികള് ഈ സിനിമകള് കണ്ടു നമ്മുടെ ചരിത്രം പഠിക്കും. കഷ്ടം. ഈ പ്രവണത് അവര്ത്തിക്കാന് അനുവതിച്ചുകൂടെ.
ഇന്നു ലോകത്ത് രണ്ടു ജാതി ജനങ്ങള് മാത്രമാണു ഉള്ളത്ത്. ഇന്റര്നെറ്റു ഉള്ളവനും അത് ഇല്ലാത്തവനും. internot കളായ ജനങ്ങളുടെ ശൃഷ്ടികള് internetല് ഉള്പെടുത്തിയില്ലെങ്കില് നമുക്ക് അവ നഷ്ടമാകും. ഖേതകരമെന്ന് തന്നെ പറയട്ടെ. നേരത്തെ പറഞ്ഞ് interNot കുളാണു് മലയാള ഭാഷയില് ഏറ്റവും കൂടുതല് സാംസ്കാരിക സംഭാവനകള് നള്കുന്നതു. ഒരു ദീപം തെലിയിച്ച് വെച്ചിട്ട് പിന്നെ അതിന്റെ മുകളില് ഒരു കുട്ടയിട്ട് മൂടിയാല് ആ ദീപം ആരു കാണു. ആര്ക്ക് ഗുണം.
ഇന്റര്നെറ്റ് ഈ രൂപത്തില്തന്നെ എക്കാലവും നിലനില്കും എന്നെനിക്ക് അഭിപ്രായം ഇല്ല. പക്ഷേ അതില് നിലകോള്ളുന്ന വസ്തുതകളും ആശയങ്ങളും നിലനില്കും എന്ന് തന്നെയാണു ഞാന് വിശ്യസിക്കുന്നു. മലയാളാത്തിലെ മണ്മറഞ്ഞ മഹാപ്രതിഭകളുടെ കൃതികള് ഇന്റെര്നെറ്റില് നാം പുനഃപ്രസിദ്ധികരിക്കണം. വരും തലമുറകള്ക്ക് മലയാളം എന്താണെന്ന് അറിയാന് നാം അവസരം കോടുക്കണം.