Linux gaming

Lets face it Linux at present does not have any  multiplayer games that even come close to PS3, PC or even Nintendo Wii experience. The recent hack of the XBox Kinetic may provide some impetus for Linux developers to come up with something. But I seriously doubt anything big, due to lack of financial backing and interest from big gaming houses.

If Linux proves to be good gaming platform then there can be a big change in the way people look at  open source platforms.

I recently tried to raise this question on a mallu Buzz when someone suggested Linux as an alternative.

My question was considered as poking fun at one of Linux's glaring short comings. I know enough about Linux to know that it is not Linux's inability but the community's. The lack of vision and the over emphasis on politicising the OS can be a major hindrance to affect any  change in the gaming arena.

Having installed over 200 Linux flavours on older machines, I have come to realize the problems with popularising the Linux environment within the community of gamers. Mallu Linux fan-boys are really a breed apart. I cannot resist but draw a comparison between them and the intolerant attitude of our  political parties.

They seem to believe and actively promote Linux as a leftist operating system. Leftism is good, but extreme leftism may not do very well for Linux as a brand. At least this is what I have felt from the interactions with the Mallu Association of Linux Linux Fan-boys . Lets call them MALFs.

Most of these MALF's usually know fuck all about linux, and are hostile and mocking towards PC users. They have done more to discredit Linux and making it a leftists tool than gain support for a wonderful open operating system.

Besides preaching the usual propaganda, that we have all grown tired of, dished out from websites that have not been updated since 2004. The best they have achieved so far is localizing some applications into Malayalam.

The Linux community has a long way to go before anything substantial happens in the gaming scene.

The need for regime change

Stifling criticism reflects the lack of confidence in leaderships. It is an indication of what our nation would become if left to the whims and fancies of 19th century communist leadership. It is now evidently clear that the CPM in Kerala has lost the people's mandate to stay as the majority party. The problem unfortunately does not stop there. This dispicable trend to to gag humour and criticism gives us a glipse of what is in store for Kerala once these thugs and goons loose the next assembly election.

A free press can be good, bad or ugly, but most certainly without freedom a press will be mostly ugly.

Childrens Uniform Fund Account Statement

Breath IT !!

Gitexൽ കേരള സർക്കാറിന്റെ stand സന്ദർശിച്ചു. Environmentally friendly green technology ഒക്കെയാണല്ലോ ഇപോഴത്തെ trend. അതുകൊണ്ട കേരളവും അതിനെ പിന്തുടരാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണെന്നു തോന്നുന്നു. "it@Kerala "Breath IT. Live easy" എന്ന വാചകം പച്ച നിറത്തിൽ screen print ചെയ്ത ചണം കൊണ്ടു നിർമ്മിച്ച ഒരു സഞ്ചിയിൽ കുറച്ചു brochureകൾ തന്നു.

സാദനം കൈയിൽ തന്നപ്പോൾ തന്നെ Plastisol ഉപയോഗിച്ച് നിർമ്മിച്ച screen printing മഷിയുടെ സുന്ദരമായ മണം എന്റെ മൂക്കിലുള്ള രോമങ്ങളെ പുളകം കൊള്ളിച്ചു. 

നാട്ടിൽ ബന്ധുക്കൾ തരുന്ന കല്യാണക്കുറിയും അളിയന്മാരുടെ വിലകുറഞ്ഞ business cardഉം കൈയിൽ തരുമ്പോൾ ഉള്ള ആ മണം ഉണ്ടല്ലോ? അതു തന്നെ. വിവരമില്ലാത്ത പല രാജ്യങ്ങളിലും ഈ മനോഹരമായ മണം തരുന്ന ഈ മഷി environmental മാങ്ങാത്തൊലി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ഉപയോഗിക്കാറെയില്ല. പക്ഷെ നമ്മുടെ നാട്ടിലെ IT പുലികൾ ഈ സൌരഭ്യം വീണ്ടും ഓർമ്മിപ്പിച്ചതിനു് പെരുത്തു് നന്നി പറയട്ടെ.

Breath IT എന്നു പറയുന്നുതിന്റെ അർത്ഥം വളരെ തന്ത്രപരമായി തന്നെ പലിച്ചിരിക്കുന്നു.  ഇതു് ഉണ്ടാക്കുന്നവനും, കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നവർക്കും മാരകമായ രോഗങ്ങൾ വരും എന്നും screen printing ചെയ്തുകഴിഞ്ഞാലും ഇതിന്റെ രാസവസ്തുക്കൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ വമിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും എന്നു ചിലർ വെറുതെ പറയുന്നുണ്ടു്.

നമ്മുടെ ചെറുകിട വ്യവസായങ്ങളെ തകർക്കാൻ അമേരിക്കയും, ഇസ്രായെലും,  നടത്തുന്ന  വെറും കുതന്ത്രങ്ങൾ മാത്രമാണു് എന്നു തിരിച്ചറിയുക.



എത്ര സുന്ദരമായ environmental policy, അല്ലെ?

ഈ വൃത്തികെട്ട അമേരിക്കകാരു് പറയുന്ന ആന വിഢിത്തരങ്ങൾ നോക്കു. 

SECTION VI- HEALTH HAZARD DATA

INHALATION HEALTH RISKS AND SYMPTOMS OF EXPOSURE:
Inhaled: May cause irritation of the upper respiratory tract.

SKIN AND EYE CONTACT HEALTH RISKS AND SYMPTOMS OF EXPOSURE:
May irritate and burn the eyes, may cause skin dermatitis.
SKIN ABSORPTION HEALTH RISKS AND SYMPTOMS OF EXPOSURE: None known.
INGESTION HEALTH RISKS AND SYMPTOMS OF EXPOSURE: May cause nausea, diarrhea and gastrointestinal
disturbances.
HEALTH HAZARDS (ACUTE AND CHRONIC):
Acute : May cause irritation of the eyes, upper respiratory tract, mucous membranes and skin.
Chronic : May cause irritation of the eyes, upper respiratory tract, mucous membranes and skin.
CARCINOGENICITY: Yes NTP CARCINOGEN: Yes IARC MONOGRAPHS: Yes OSHA REGULATED: Yes
MEDICAL CONDITIONS GENERALLY AGGRAVATED BY EXPOSURE: Preexisting skin conditions.

തീർനില്ല


In addition, standard printing inks used in screen printing contaminate the environment with 1.5 million gallons of plastisol a year. Plastisol contains PVC (polyvinyl chloride) which releases dioxins, one of the most toxic and carcinogenic chemicals known to science.

എന്നു യവമ്മാരു പറയണു്. അതു് അമേരിക്കകാരമ്മാരായതു് കൊണ്ടു നമ്മൾ എന്തിനു വിശ്വസിക്കണം. വെറും കള്ളം.

കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾക്ക്
IC PLASTISOL INKS.pdf - SCREEN PRINTING INKS MSDS GUIDE
Background on risk assesment for screen reclamation processes: Screen Printing CTSA
Environmental Impact

How to deal with dim-witted morons who add your email address and send them to you

How to deal with dim-witted morons who add your email address and send them to you.

So that everyone and their buddies will be able to send you shitload of wedding invitations, congratulatory messages, junkmail, etc.


a) In Gmail click on Settings
b) Cick on Labs
c) Enable Canned Responses.
e) Compose a mail with a message you wish to send to these idiots.

something like this.

This is an automated response. You have previously sent  messages to my email with multiple email addresses in the TO address field.  You are probably too daft to know the difference between To, Cc, and Bcc. (Ever heard of Google Search Engine. Try it sometime and learn a few things besides searching for porn.) 

Adding every tom dick and tintumon in the To field is a rather stupid way to communicate to mutual strangers. Just because you know A and B does not mean A knows B. Am I making any sense to you now? 

This practice also happens to breach email privacy laws in several civilized countries, BTW,  I have no fucking clue as to which cave you live in. Individuals and/or trojan software in any of the recipients computers' can harvest email addresses and forward them to unscrupulous spammers. How shitty would that be?  Of course you wouldn't care would you?

Worst of all; they would send even more ridiculous and uninteresting emails to me. Increasing in Geometric Progression. Too complicated for you? Let me make it much simpler. It would in effect be a sort of a multi-level email bombarding mechanism. I value my time and yes I do pay for the bandwidth and server space.  Yes moron, Google does charge for server space if you are using Google Apps. 

So your emails in future will be trashed. And no future communication from your email will be entertained. 

In future try to use Bcc instead of TO and CC to send emails to multiple recipients. 

Thank you

d) Next to Attach you will now see a new drop down menu called Canned Responses Click on it and choose "Save"

e) Choose the email that you wish to respond to with the above email every time the moron communicates with you.


f) Click on More Actions (top right) >  Filter Messages Like This >  Next Step > Choose the canned response you typed above. You may add multiple morons by simple seperating email addresses with OR like this:
moron1@gmail.com OR dimwittedasshole@gmail.com OR compulsiveforwarder@gmail.com 


Thats all.



Now every time these  idiots send you crap an email will automatically respond with the Standard rejection mail.



Cheers

My dear Christian

Dear Friends.
Some of you may be aware that on 30th September my Bible site posted a notice of suspension of service due to lack of funds to pay for hosting. Since then I have been inundated with emails of support and sympathy. I wish to sincerely thank everyone for you  kindness. Some have sincerely appologised for the lack of a credit card while others have offered to wire the funds to me.

First, let me explain why I do not wish to personally handle any funds in this regard:

The hosting company which hosts the bible charges 358 US dollars for a three-year period. I have implemented an automatic billing and payment recovery system with Paypal. Every time the bill is due the amount will be deducted from the Paypal account without human intervention. I set up this system in the hope that it will continue even after my time. Ever since I setup a PayPal donation link in Sept 2009, I have received USD 50.

Despite the fact that I have over a 100 online friends and about 50 clients from my advertising agency firm, I have I never asked them to sponsor this project in the last 6 years. I strongly believed that those who found this website useful would gladly contribute at least a couple of dollars a year for its upkeep. As you can see, I was obviously wrong, but I do not hold anyone personally responsible for our collective complacency to such projects.

I did give the matter some serious thought before coming to a decision to request public funds. You should realize that my attachment to this project is purely academic and not the least bit spiritual. USD358 is certainly an amount I can continue to pay for another three years as I have been doing in the past, but the question that came to my mind is how long should I personally finance a service for the benefit of my God fearing Christian brothers. Hence, as a matter of principle there was no more need to spend my personal funds on a project which could very well be put to use on other projects.

When I realized the website was not generating revenue to meet even hosting charges, through ads or from visitor contributions, the decision to stop funding came quite naturally.

The Malayalam bible will certainly not disappear from the internet just because of an individual or his website. The entire content will still be available on Wikisource, although the latest corrections and "Red Letter" verses will be missing. The content has already been given, with a few new corrections, to several parishes and Christian groups for further development, web hosting and print publication. Most of them will give credit to my effort, and I am forever grateful for their kindness. The site has been available for free all these years, but once it leaves my control I will not be able to ensure its freedom.

The deadline for renewal of the server space is November 15. If I do not receive the required amount, I will be forced to shut down the bible site completely. It is certainly unfortunate that it has come to this end. What pains me most is that I had hoped I would find at least a few individuals in a span of three years to pay the hosting charges. I was wrong. So terribly wrong.

ഇം‌ഗ്ലീഷ് ഉച്ചാരണം - പാഠം 2

സംസാരമാണു് ആദ്യമുണ്ടായതു്, വിനിമയം രേഖപ്പെടുത്താനാണു് ലിപികളും, അക്ഷരങ്ങളും ഉണ്ടായതു്. എന്നാൽ സ്വന്തമായ ലിപി ഒരു ഭാഷക്കും അത്യവശ്യവുമല്ല. ലിപി കടമെടുത്തു് വളർന്ന അനേകം ഭാഷകൾ ഇന്നും നിലനിൽന്നുമുണ്ടു്.

ലിപിയും ഭാഷയുമൊന്നുമല്ല നമ്മുടെ ഈ ലേഖന പരമ്പരയുടെ വിഷയം.

അന്യ ഭാഷ പഠിക്കുന്ന ഏതൊരു വ്യക്തിയും നേരിടേണ്ടി വരുന്ന ഒരു പ്രശ്നമാണു് ശരിയായ ഉച്ചാരണം. ഇതു മലയാളിക്ക് മാത്രം ഉള്ള പ്രശ്നമാണെന്നു കരുതുന്നതും തെറ്റാണു്.

ഒരു ഭാഷ പലപ്പോഴും വായിച്ചു പഠിക്കുന്നവർ പദങ്ങൾ ഒറ്റക്കൊറ്റക്കായി ഉച്ചരിക്കുമ്പോഴാണു് പലപ്പോഴും ഉച്ചാരണങ്ങൾ ശരിയാകാതെ വരുന്നതു്. പദങ്ങളുടെ ഇടയിൽ വരുന്ന വിശ്രമ സമയം അർത്ഥവും ആശയവും മനസിൽ വിവർത്തനം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ടാകാം ഇതു് സംഭവിക്കുന്നതു്. ഭാഷ പുസ്തകം വായിച്ചു പഠിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ ഈ പ്രശ്നം ഗുരുതരമാവുക തന്നെ ചെയ്യും. ഭാഷ പഠിക്കാൻ ഏറ്റവും നല്ല അവസരം ആ ഭാഷ മാത്രം സംസാരിക്കുന്നവരുടെ കൂടെ കൂടുന്നതു് നല്ലതാണു്. ആ ഭാഷയിൽ നിർമ്മിച്ച സിനിമകൾ, talk shows മുതലായവ കാണുക. ഇതുവഴി സാധാരണ ജനങ്ങൾ പ്രയോഗിക്കുന്ന പദങ്ങളും പ്രയോഗങ്ങളും പഠിക്കാനും കഴിയും.

പദങ്ങൾ വെവ്വേറെ ഉച്ചരിക്കാതെ വരികൾ ഉച്ചരിക്കാൻ പഠിക്കുന്നതാണു് എപ്പോഴും നല്ലതു്:

"I would like a mug of hot chocolate please" 

ഈ വരി ഇം‌ഗ്ലീഷിൽ ഉച്ചരിക്കേണ്ട വിധം ഇപ്രകാരമാണു്.

"aiwudlaik amug of hotchocolateplees"

എഴുതുമ്പോൾ ഉള്ളത്ര ഇടവേളകൾ ഉച്ചരിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാവില്ല. അപ്പോൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യം ഇതാണു്: എഴുത്തിൽ ഉള്ളതുപോലെ പദങ്ങൾക്ക് ഇടവേളകൾ കൊടുക്കുമ്പോൾ  ഉച്ചാരണം വികൃതമാകും. അതിനാൽ പദങ്ങൾ കൂട്ടിചേർത്ത് പ്രയോഗിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക.

എഴുതിവെച്ച ഇം‌ഗ്ലീഷ് വരികൾ മലയാളികളായ സിനിമ നടന്മാർ ഉച്ചരിക്കുമ്പോഴും ഇതേ പ്രശ്നങ്ങൾ അവർ നേരിടുന്നു. ഉദാഹരണം "I want a blue shirt" എന്നതു് ഇം‌ഗ്ലീഷ് പഠിച്ച വ്യക്തി ഇപ്രകാരം ഉച്ചരിക്കും "ഐവാണ ബ്ലൂ ഷ[ഴ്]ട്ട്". "ഐ-വാണ്ട്-ഏ-ബ്ലൂ-ഷർട്ട്" എന്നു പിരിച്ചു ഉച്ചരിച്ചാലും English തന്നെയാണു്, പക്ഷെ സ്ഥിരമായി English സംസാരിക്കുന്ന ഒരാൾ അങ്ങനെ പറയുകയില്ല എന്നും, അതു് വെറും കൃതൃമമാണെന്നു് കേൾക്കുന്നവർക്ക് തോനുകയും ചെയ്യും.

Note:ഇം‌ഗ്ലീഷ് ഭാഷയുടെ പ്രയോഗത്തിൽ വരുന്ന പാളിച്ചകളെ ഉദാഹരണ സഹിതം വിശതീകരിച്ചതാണു് അല്ലാതെ മലയാള സിനിമയെ പരാമർശിച്ചതല്ല.

ഇം‌ഗ്ലീഷ് ഉച്ചാരണം - പാഠം 1

Letter "O"
സമമായ സ്വരാക്ഷരങ്ങൾ രണ്ടു ഭാഷകളിൽ ഉണ്ടാവുന്നതു് അപൂർവ്വമാണു് അതുകൊണ്ടു തന്നെ പദങ്ങളുടെ ഉച്ചാരണങ്ങൾ മാറിപ്പോകാനുള്ള സാദ്ധ്യത വളരെ കൂടുതലാണു്.
ഇം‌ഗ്ലീഷിൽ Roadഉം, Rodഉം, Radഉം മലയാളത്തിൽ വേർതിരിച്ച് എഴുതാൻ വളരെ പാടാണു്. അതുകൊണ്ടു തന്നെയായിരിക്കണം ഉച്ചാരണവും ശരിയായി എഴുത്തിലൂടെ പഠിപ്പിക്കാനും പ്രയാസം.

ഇം‌ഗ്ലീഷിൽ "O" എന്ന അക്ഷരത്തിനു് മൂന്നു വിത്യസ്ത ഉച്ചാരണങ്ങളാണു് ഉള്ളതു്.

Note: "R" ന്റെ ഉച്ചാരണം "ർ" ആയി തന്നെ എഴുതുകയാണു്. ഇതു് ഒരു ചിന്ന "ഴ" ആയി ഉച്ചരിക്കുന്നതാണു് കൂടുതൽ ഉചിതം.

1) Soon (സൂൻ), Moon (മൂൺ), Broom (ബ്രൂം).
2) Rhode, Rode, Road (രോഡ്). Abode (അബോഡ്), Port (പോർട്ട്), Boat (ബോട്ട്), Borne (ബോർൺ), Bone (ബോ)

മൂന്നാമതു് ഒരു സ്വരം കൂടിയുണ്ടു്, ഈ ഉച്ചാരണത്തിനു് മലയാളത്തിൽ സമമായ ഉച്ചാരണം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടു് പലരും തെറ്റായ ഉച്ചരിക്കുന്നതായി കേട്ടിട്ടുണ്ടു്.

3) Don, Gone, Rod, Bond, Pond,

"ആ"ക്കും "ഒ"ക്കും ഇടയിലുള്ള ഒരു സ്വരമാണു് ഇവിടെ "O" ഉച്ചരിക്കേണ്ട വിധം. (തിരുവനന്തപുരം accentൽ "ചോർ" എന്നു ഉച്ചരിക്കുമ്പോൾ "ഓ" എങ്ങനെ ഉച്ചരിക്കുന്നുവോ അതുപോലെ ഉച്ചരിക്കുക.



The Letter A
ഇം‌ഗ്ലീഷിൽ "A" എന്ന അക്ഷരത്തിനു് മൂന്നു ഉച്ചാരണങ്ങളാണുള്ളതു്.

1) Hard (ഹാഴ്ഡ്), Barn (ബാഴ്ൺ), Star (സ്റ്റാഴ്), Palm (പാം)

_ഹൃസ്വവമായി ഉച്ചരിക്കേണ്ട സ്വരം square bracketൽ കൊടുത്തിട്ടുണ്ടു്_

2) Gate (ഗേ[യി]റ്റ്), Made (മേ[യി]ഡ്), Fate ഫൈ[യി]റ്റ്, Consummate (കൺസ്യൂമേ[യി]റ്റ്),

ബ്രാക്കറ്റിൽ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന "[യി]" അതേപടി "ഗെയിറ്റ്, മേയിഡ്, ഫയിറ്റ്, കൺസ്യൂമേയിറ്റ്" എന്നു് ഉച്ചരിക്കാതെ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കുക.

മുകളിൽ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന രണ്ടു വിഭാഗത്തിൽ പെട്ട പദങ്ങളും മലയാളത്തിൽ ശരിയായി എഴുതാനും കുറച്ച് പരിശ്രമിച്ചാൽ ഉച്ചരിക്കാൻ കഴിയും.

ഇനി ഉള്ളതാണു് അല്പം വ്യതസ്തമായ ഉച്ചാരണം.

3) Hat, Mad, Ran, Ham, Dance, Act

ഇതു് മലയാളത്തിലെ "അ"യും "ഏ"യും അല്ല. ഈ ഉച്ചാരണം മലയാളത്തിൽ ഇല്ല എന്നതാണു് ഏറ്റവും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കുന്ന വസ്തുത.
"ആഹാരം" എന്ന മലയാള പദത്തിന്റെ "അ" എന്ന അക്ഷരം ഉച്ചരിച്ചു തുടങ്ങുക, ചുണ്ടുകളുടെ രണ്ടറ്റവും അല്പം smile ചെയ്യുന്നതുപോലെ വികസിപ്പിക്കുക, ഇനി "ഏ" എന്ന അക്ഷരം ഉച്ചരിക്കുക. ഇതാണു് ഈ "A".

4) Camera, Bag, Gas

ഈ പദങ്ങൾ പദിവായി "ക്യാമറ", "ബ്യാഗ്", "ഗ്യാസ്" എന്നു് എഴുതുകയും അതേപടി ഉച്ചരിക്കുകയും ചെയ്തുവരുന്നുണ്ടു്. ഈ പദങ്ങളെ No3 യിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ അതെ ഉച്ചാരണ രീതിയാണു് സ്വീകരിക്കേണ്ടതു്. "യ" ഒഴിവാക്കിയ വെറുതെ "കaമറ, ബaഗ്, ഗaസ് എന്നു ഉച്ചരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. "അകാര" ചിഹ്നത്തിനു് പകരം "a" ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നതു് ഉച്ചാരണം സൂചിപ്പിക്കാൻ മത്രമാണു്.

I Confess (1953)

1953ൽ ആൽഫ്രഡ് കിച്ച്കോക്ക് സംവിധാനവും നിർമ്മാണവും വഹിച്ച സിനിമയാണു് "I Confess". കുമ്പസാര രഹസ്യം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന ഒരു പാദിരിയുടെ കഥയാണു്.

സിനിമ കൊലപാതകത്തിലാണു് ആരംഭിക്കുന്നതു്. കൊലപാതകി സെമിനാരിയിലെ പണിക്കാരനാണു്. സെമിനാരിയിലെ ചെറുപ്പക്കാരനായ പാദിരിയോടു് ചെയ്ത കുറ്റകൃത്യം അദ്ദേഹം കുമ്പസാരമായി പറയുന്നു. സിനിമയുടെ അവസാനംവരെ ഈ കുമ്പസാര രഹസ്യം പാദിരി സൂക്ഷിക്കുന്നു. ഒടുവിൽ എങ്ങനെ ഈ രഹസ്യം പോലീസ് അന്വേഷിച്ചു് കണ്ടുപിടിക്കുന്നു എന്നുള്ളതാണു് സിനിമയിലെ suspense.

ആദർശ്ശ ശീലനായ പാദിരിയാണു് കഥയിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രം. ബൈബിൾ വചനങ്ങൾ

ബൈബിളിൽ യെശയ്യാ 53:7 മത്തായി 18:15 ഇപ്രകാരം രഹസ്യം സൂക്ഷിക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുന്നു.

കഥാനായകൻ പുരോഹിതനാകുന്നതിനു മുമ്പുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രണയ ബന്ധം ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ശൈലി പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണു്. (കുപ്പായം ധരിച്ച ശേഷം അവിഹിത ബന്ധങ്ങൾ സംഭവിച്ചതായി കഥയിൽ ഇല്ലെങ്കിൽ പോലും ഐയർലന്റിൽ സിനിമ നിരോധിച്ചു !)

സിനിമയിൽ ഒരിടത്തും എന്തുകൊണ്ടാണു് കുമ്പസാരം പുരോഹിതൻ പോലീസുകാരോടു് പറയുന്നില്ല എന്നു വിശതീകരിക്കുന്നില്ല. ക്രിസ്ത്യാനി അല്ലാത്തവർ ഈ കാര്യം എങ്ങനെ മനസിലാക്കും എന്നു ഹിച്ച്ക്കോക്ക് എന്തുകൊണ്ടു് വിട്ടുപോയി എന്നു മനസിലാകുന്നില്ല.


ഈ ധാർമ്മിക കടമയെക്കുറിച്ച് സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക അറിയാത്തതുകൊണ്ടായിരിക്കാം സിനിമ പൊതുവെ പരാചയപ്പെട്ടതു്.

സിനിമയിലെ High contrast lightingഉം കടുത്ത നിഴലുകളും ചില പ്രത്യേകതകളാണു്. വിത്യസ്തമായ angleകൾ ഹിച്ച്ക്കോക്കിന്റെ എല്ലാ സിനിമകളിലും ഉള്ളതുപോലെ തന്നെ ഇതിലും ഉണ്ടു്. 

ഹിച്ച്ക്കോക്കിന്റെ മറ്റു ഗംഭീരം സൃഷ്ടികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ വിലയിരുത്തുമ്പോൾ ഇതൊരു മികച്ച ചിത്രം ആയിരിക്കില്ല. എങ്കിലും നല്ല അഭിനയവും ലളിതമായ തിരക്കഥയും ഈ സിനിമയെ എന്റെ List സ്ഥാനം പിടിക്കുന്നു.

വാഹനങ്ങളിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന ചിഹ്നങ്ങൾ

വാഹനങ്ങള്‍ കണ്ടു വാഹനത്തിന്റെ ഉടമയെ കുറിച്ച് വിവരങ്ങള്‍ ശോഖരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ടോ?

ചിലര്‍ വാഹനങ്ങളുടെ പുറകില്‍ ചില ചിഹ്നങ്ങള്‍ ഓടിക്കുന്നതു് അവര്‍ ആരാണു എന്നു് അറിയിക്കാനുള്ള ഒരു ശ്രമം ആണെന്നു തോന്നിയിട്ടുണ്ടു്. 1)


മലയാളികള്‍
ഒരു നെറ്റിപ്പട്ടം rearview mirrorല്‍ തൂക്കിയിടും.
ഗോപാലകൃഷ്ണനെ dashboardല്‍ പ്രതിഷ്ടിക്കും.

സിന്ദി, ഗുജറാത്തി, മറാത്തികള്‍
കിന്നരിവെച്ച ചുവന്ന തുണി കഷണം rearview mirrorല്‍ തിരുക്കി വെക്കും.
പച്ചമുളകും നാരങ്ങായും നൂലില്‍ കോര്‍ത്ത് കെട്ടിയിടും.

ഇമറാത്തികള്‍ (ഖലീജികള്‍)
Number plateല്‍ ഒരു falconന്റെ ചിത്രം ഒട്ടിക്കും. ദിശ്ദാശ (കന്ദൂറ) ധരിച്ച് ഒരു ബാലന്റെ cartoon ചിത്രം ഒട്ടിക്കും. ഖുറാന്‍ വചനങ്ങള്‍ ഒട്ടിക്കും. "ഞാന്‍ ഒരു ലോക്കല്‍ ആണു്, ചുമ്മ headlight flash ചെയ്യരുതു്. എനിക്ക് ഇവിടെ ചില ആനുകൂല്യങ്ങള്‍ ഒക്കെയുണ്ടു്." എന്ന കാര്യം ധരിപ്പിക്കാനാണു് പലരും ഇതു ചെയ്യുന്നതു്. അറബികള്‍ അല്ലാത്തവരും പുറകില്‍ നിന്നുള്ള Headlight flashing ഒഴിവാക്കാന്‍ ഇതു ചെയ്യുന്നതു് കണ്ടിട്ടുണ്ടു്.

bornagain, new age evangelist.
ഒരു മത്സ്യത്തിന്റെ stylized metal symbol വാഹനത്തിന്റെ പുറകില്‍ ഒട്ടിക്കും. Ichthus എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ ചിഹ്നം ആദ്യകാല സഭകള്‍ അവര്‍ ക്രൈസ്തവര്‍ ആണെന്നു് മറ്റു് അനുയായികളെ രഹസ്യമായി ധരിപ്പിക്കാന്‍ വീട്ടിലും കതകിലും വരച്ചു വെക്കുമായിരുന്നു. ഈ ചിഹ്നത്തിന്റെ ചരിത്രം [wikiയി വിശതമാക്കുന്നുണ്ടു്]. ആദ്യകാലത്തുണ്ടായിരുന്ന അതെ അവസ്ഥ ചില രാജ്യങ്ങളില്‍ ക്രൈസ്തവര്‍ നേരിടുന്നതു് കൊണ്ടാകാം ഈ ചിഹ്നം വീണ്ടും പ്രചാരത്തില്‍ കാണപ്പെടുന്നതു് എന്നു അനുമാനിക്കാം.

കറുത്ത കള്ളികളുള്ള കുഫിയ (ഗത്ര)
സാധാരണ ഫലതീന്‍ വിമോചന സമരത്തിന്റെ അനുഭാവികളാണു ഇതു് സീറ്റിന്റെ head-restല്‍ ചുറ്റിയും, dashboardല്‍ വിതച്ചും പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നതു്.

ഭഗത് സിംഗിന്റെ sticker.
സീഖ് സമുദായത്തില്‍ പെട്ട് heavy വഹനങ്ങള്‍ (tanker, trailer മുതലായവ) ഓടിക്കുന്ന ഡ്രൈവര്‍മാരാണു് ഇതു് വാഹനങ്ങളുടെ doorലും windscreenലും ഒട്ടിക്കുന്നതു്.

പട്ടാണ്‍, ബലൂചി.
partridge, red-watled plover, turnstone തുടങ്ങിയ പക്ഷികളുടെ ചിത്രങ്ങള്‍ heavy വാഹനങ്ങളുടെ പുറകില്‍ കൈകൊണ്ടു് തന്നെ paint ചെയ്തു് പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നതു് കണ്ടിട്ടുണ്ടു്. എന്തുകൊണ്ടാണു് ഈ അപൂര്‍വ്വ ഇനം (സാധാരണ ജനങ്ങള്‍ ചിത്രീകരിച്ചു് കാണാത്ത ചിത്രങ്ങള്‍ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍) പക്ഷികളുടെ ചിഹ്നങ്ങള്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നു എന്നു എനിക്ക് മനസിലായിട്ടില്ല.

ഇവിടെങ്ങും campus ഇല്ലാത്ത അമെരിക്കന്‍ യൂണിവേഴ്സിറ്റികളുടെ സ്റ്റിക്കറുകള്‍.
ഇതു സാധാരണ സീറിയക്കാരുടെ വാഹനത്തിലാണു് കണ്ടുവരുന്നതു്.
ഒന്നികില്‍ വാഹനം അമേരിക്കയില്‍ നിന്നും import ചെയ്തു് കൊണ്ടു വന്നിരിക്കണം.
അല്ലെങ്കില്‍ അവിടെ പഠിച്ച വ്യക്തി എന്നു നാലാളിനെ കാണിക്കാനായി ഒട്ടിക്കുന്നതു്.
ഈ വാഹനം traffic jamല്‍ സ്ഥിരം break down ആയിട്ടയിരിക്കും കാണപ്പെടുന്നതു്. American import ആയതിനാല്‍ ഇതിന്റെ radiator ഇവുടുത്തെ ചൂടു താങ്ങില്ല. അതുകൊണ്ടു് വെറുതെ കിട്ടിയാലും വാങ്ങരുതെ എന്നാണു അതിന്റെ അര്‍ത്ഥം.

(Faravahar) Zoroastrian Symbol
സമ്പന്നരായ ഇറാനികളാണു് ഇതു് വാഹനത്തിന്റെ rear-windscreenല്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നതു്. പാര്‍സികളും അല്ലാത്തവരും ഇതു ഉപയോഗിച്ച് കണ്ടിട്ടുണ്ടു്.

ഒന്നിലധികം രാജ്യങ്ങളുടെ കൊടികള്‍.
ഒന്നിലധികം രാഷ്ട്രങ്ങളില്‍ നിന്നുമുള്ള ദമ്പദികളുടെ വാഹനം എന്നു അറിയിക്കാന്‍.

updates
ഫിലിപ്പീനോbasketball ഒരണ്ണം എപ്പോഴും പുറകിൽ ഉണ്ടാകും. ഒരു കുരിശും കാണും.

non-Khaleeji arabs
ഒരു barbecue set 4X4ന്റെ cargo യിൽ  ഉണ്ടായിരിക്കും.

Khaleeji Foreign vehicles (Saudi, Qatar, Bahrain)
മണ്ണടിച്ച് paint നശിക്കാതിരിക്കാൻ വണ്ടി മൊത്തം scratch guard spray paint  പൂശിയിട്ടുണ്ടാകും. Weekendൽ മാത്രം ഇതു് ഷാർജ്ജയിൽ കാണാൻ കഴിയുന്ന ഒന്നാണു്.

(ചിത്രങ്ങള്‍ സഹിതം ഇതു് പ്രസിദ്ധീകരിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞില്ല. ക്ഷമിക്കൂ.)

അവീറിലെ വിശുദ്ധ വൃക്ഷങ്ങൾ

1997ല്‍ ദുബൈ അവീര്‍ റോഡില്‍ അല്‍ ഐന്‍/ഒമാനിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിത്തിരിവില്‍ ഒരു round about ഉണ്ടായിരുന്നു്. അതിന്റെ നടുവിലായി കുറേ മുറ്റിയ ഗഫ് മരങ്ങള്‍ (Prosopis cineraria) ഉണ്ടായിരുന്നു. Road വികസന പത്ഥതിയുടെ ഭാഗമായി Construction പണി നടന്നപ്പോള്‍ ഗഫ് വൃക്ഷങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കാനായി പരിസ്ഥിധി മന്ത്രാലയം 1995 മുതല്‍ തന്നെ പ്രായമാ ഗഫ്ഫ് വൃക്ഷങ്ങളുടെ ചുറ്റും fencing നിര്‍മിക്കുന്ന പതിവുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഈ Round aboutലെ വൃക്ഷങ്ങള്‍ക്കും fencing ഏര്‍പ്പെടുത്തി.

ഈ വൃക്ഷങ്ങള്‍ പിഴുതു മാറ്റാന്‍ ആരെക്കൊണ്ടും കഴിയില്ല എന്നായിരുന്നു ജനങ്ങളുടെ (പഠാണ്‍, പഞ്ചു, മല്ലു) വിശ്വാസം. മരം പിഴുതാന്‍ വന്ന Bulldozer Operatorനു ഹൃദയാഖാതം സംഭവിച്ചു. Bulldozer കേടാകുന്നു. Contractorനു പണം കിട്ടാതെ കടം മുട്ടി നാടു വിടുന്നു്.
ഈ കാരണങ്ങൾ കൊണ്ടാണു സര്‍ക്കാര്‍ തന്നെ fencing നിര്‍മ്മിച്ചതെന്നു് ഇതിന്റെ യധാര്‍ത്ഥ കാരണം മനസിലാക്കാനുള്ള വിവരമില്ലാത്ത പണിക്കാരു് കരുതി. സാധാരണ എല്ലാ construction siteലും സഭവിക്കുന്ന ദുരന്തങ്ങൾ കാരണങ്ങളായി ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു് ഈ മരങ്ങളെ വിശുദ്ധ വൃക്ഷങ്ങളായി അവ്രവർ കരുതി തുടങ്ങി.

അങ്ങനെ വൃക്ഷം ദൈവമായി. വൃക്ഷത്തിന്റെ ചുവട്ടില്‍ ചന്നനത്തിരികളും മെഴുകുതിരികളും, ചുവപ്പും പച്ചയും നിറത്തിലുള്ള ribbonകള്‍ കണ്ടു തുടങ്ങി.

ദുബൈ വികസിക്കുന്നതനുസരിച്ച് റോഡു് പണികളും ക്രമത്തിനു് പുരോഗമിച്ചു്. Round about ഒഴിവാക്കി Over bridge ന്റെ പണി തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ Municipality വൃക്ഷങ്ങളെ ഓരോന്നായി പിഴുതെടുത്ത് Mushrif Desert Parkനു ചുറ്റുമുള്ള Guff Forest conservation buffer zoneല്‍ കൊണ്ടുപോയി സ്ഥാപിച്ചു്.

വിശുദ്ധ വൃക്ഷങ്ങളും, മെഴുകുതിരികളും, വിശ്വാസവും, എല്ലാം സ്വാഹ.

P.S.
വൃക്ഷത്തിന്റെ ഇലകള്‍ ഒടിച്ചാല്‍ രക്തം വരും എന്നൊരു വിശ്വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കല്‍ വൃക്ഷത്തിന്റെ കടുത്ത വിശ്വാസികളായ മൂന്നുപേരെയും (ഒരു മല്ലു, രണ്ടു ഗുജറാത്തികൾ) കൂട്ടി സംശയം തീര്‍ത്തുകൊടുക്കാനായി രാത്രി രണ്ടു മണിക്ക് അവിടെ വണ്ടിയോടിച്ചു പോയി. വേലി ചാടിക്കടന്നു് വൃക്ഷത്തിന്റെ ചുവട്ടില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ചന്നനത്തിരിയും, ചുവന്ന പട്ടും കുന്ത്രാണ്ടവും എല്ലാം നല്ലതുപോലെ ചവിട്ടി കളഞ്ഞശേഷം മരത്തില്‍ കയറി ഇല ഒടിച്ചു കാണിച്ചു് കൊടുത്തിട്ടുമുണ്ടു്.

Nayak : The Hero (1966)

തീവണ്ടി ചിത്രങ്ങൾ എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമാണു്. Murder on the Orient Express, #20 Madras Mail, Dajeeling Limted. അതുപോലൊരു ചിത്രമാണു് സത്യജിത് റായ് സംവിധാനം ചെയ്ത "നായൿ" എന്ന സിനിമ. (Wes Anderson നിർമിച്ച Dajeeling Limted എന്ന സിനിമയിലൂടെയാണു് ഈ സിനിമയെ ഞാൻ പരിചയപ്പെടുന്നതു്. Anderson അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രം, നായൿ എന്ന സിനിമയുടെ കഥയുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലെങ്കിൽ പോലും സത്യജിത് റായിക്കാണു് സമർപ്പിച്ചതു്. )

മുകളിൽ പറഞ്ഞ സിനിമകളിൽ ഉള്ളതുപോലെ ദുർമരണങ്ങൾ ഒന്നും ഈ സിനിമയിൽ ഇല്ല. പക്ഷെ ജീവിച്ചുകൊണ്ടു മരിക്കുന്ന ഒരു സിനിമ നടനെ പരിചയപ്പെടാം.



Plot:
ഒരു പ്രശസ്ത സിനിമ നടൻ (അരിന്ദം മുക്കർജീ) അഭിനയത്തിനുള്ള പുരസ്കാരം സ്വീകരിക്കാനായി ദില്ലിയിലേക്ക് തീവണ്ടിയിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങളാണു് ഈ സിനിമ. സമൂഹത്തിലുള്ള പല മേഖലയിലുള്ളവരെ അദ്ദേഹം കണ്ടുമുട്ടുന്നു. അരിന്ദുവിന്റെ ഗ്ലാമറിൽ ഒട്ടും ഭ്രമിക്കാത്ത അദിതി സെൻഗുപ്ത എന്ന പത്രപ്രവർത്തകയെ അദ്ദേഹം പരിചയപ്പെടുന്നു. യാത്രക്കിടയിൽ അരിന്ദം മനസുതുറന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിത രഹസ്യങ്ങൾ അദിതിയോട് പറയുന്നതാണു് കഥ.

അരിന്ദവും ശങ്കറും നാടക നടന്മാരായിരുന്നു. കച്ചവടം സിനിമയിലെ കലാമൂല്യങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്നു എന്ന ആശയത്തിന്റെ വക്താവായിരുന്നു ശങ്കർ. അദ്ദേഹം മരിക്കുന്നതോടെ അരിന്ദം സിനിമയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു.

നാടകവും സിനിമയും തമ്മിലുള്ള ആശയപരമായ വിത്യാസങ്ങൾ ഇവർ തമ്മിലുള്ള ചുരുങ്ങിയ കുറച്ചു് വരികളിൽ ലളിതമായി തന്നെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

സിനിമയിൽ ശ്രദ്ധിക്കാൻ കഴിയുന്ന ചില പ്രത്യേകതകൾ.

എതിർ സീറ്റുകളിൽ ഇരിക്കുന്ന അദിതിയും (ഷർമീള ഡഗോർ) അരിന്ദവും സ്റ്റേഷനിൽ എത്തുമ്പോൾ ഇരുവരും ഫ്രേയിമിന്റെ ഇരുവശത്താണുള്ളതു്. നടുക്ക് ജനാലയിലൂടെ അരിന്ദം മുക്കർജിയുടെ ആരാധകർ അദ്ദേഹത്തെ കാണാനായി ജനാലയിൽ മുട്ടുന്നു. ഈ അവസരത്തിൽ അദിതി അനുഭവിക്കുന്ന സഭാകംഭം പ്രേക്ഷകരിലും പകരുന്നു.

വളരെ ലളിതമായ ഫ്രേയിമുകളും സംഭാഷണങ്ങളും അളന്നു കുറിച്ചു് തിട്ടപ്പെടുത്തിയ മനോഹരമായ മുഹൂർത്തങ്ങളുള്ള ഒരു സിനിമയാണു് ഇതു്.
ഒരു സെക്കന്റുപോലും ബോറടിപ്പിക്കില്ല എന്നു കരുതുന്നു്. കാണാത്തവർ കാണുക.
എല്ലാ മെഗാസ്റ്റാറുകളും കണ്ടിരിക്കേണ്ട ചിത്രം കൂടിയാണു്. നല്ല അഭിനയം കാണാൻ മാത്രമല്ല. ഒരു നല്ല നടൻ എങ്ങനെ വലുതായി വഷളാകുന്നു എന്നും പഠിക്കാൻ.

എന്താണു് കല

അർത്ഥശൂന്യമാ ചോദ്യം. കലരൂപം എന്നു മുദ്രകുത്തുന്നതു് എന്തും കലയാണു്. എം എഫ് ഹുസൈൻ ചിത്രങ്ങളും, കാനായി ശില്പങ്ങളും, ഡ വിഞ്ചി ചിത്രങ്ങളും, എന്തിനു് സിൽസില പോലും കലാ സൃഷ്ടിക്കളാണു്. സൃഷ്ടികർത്താവു് അതിനെ കലയായി അവതരിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അതു്  കലയായി കഴിഞ്ഞു. അതെല്ലാം കലയാണോ അല്ലയോ എന്ന കാര്യത്തിൽ തർക്കം ഇല്ല.

പക്ഷെ അവിടെ തീരുന്നില്ല. കലാകാരൻ കലരൂപം സൃഷ്ടിക്കുന്നതു് അവന്റെ മനസിൽ ഉതിക്കുന്ന ആശയം ജനങ്ങളെ വിളിച്ചു കാട്ടണം എന്ന വ്യഗ്രത ഉള്ളതുകൊണ്ടു തന്നെയാണു്.  സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട കലാരൂപം ഏതു് തരത്തിൽ പെടുത്തണം എന്നു തീരുമാനിക്കെണ്ടതു് കലാകാരനല്ല.  അതു് തീരുമാനിക്കേണ്ടതു് ഞാനും നിങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്ന പ്രേക്ഷകരാണു്. കല ശ്രേഷ്ടമായിരിക്കാം, ബോർ ആയ്യിരിക്കാം, വെറും കൂതറ, ആയിരിക്കാം, അസഭ്യം വിളിച്ചു പറയത്തക്കതായിരിക്കാം. ഇതെല്ലാം തീരുമാനിക്കാനുള്ള അവകാശം  പ്രേക്ഷനുണ്ടു്.

ഒരു കലാ രൂപം നല്ലതാണോ എന്നു തീരുമാനിക്കാൻ ആഗോള തലത്തിൽ മാനദണ്ഢങ്ങൾ ഉണ്ടോ?

ഇല്ല.  Bureau Veritas ഈ മേഖലയിൽ certification കൊടുക്കുന്നുമില്ല.   ആകെയുള്ള മുഴക്കോൽ പണം മാത്രമാണു്.  മോഹ വില. പ്രേക്ഷകനു് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ കലാരൂപം വാങ്ങാൻ കൊടുക്കുന്ന പണം.  അപ്പോൾ പണം  കൊണ്ടു കലയെ അളക്കാൻ പറ്റുമോ?  അവിടെയും വിശാലമായ ഒരു തർക്കത്തിനു് ഇടമുണ്ടു്.

കല ജനങ്ങൾക്ക് എന്തു് ഗുണമാണു് നൾഗുന്നതു്? കലാസൃഷ്ടികൾ നമ്മളെ നല്ല മനുഷ്യരാക്കാൻ സഹായിക്കുമോ? തീർച്ചയായും കഴിയും എന്നു തന്നെ പറയണം. ഞാൻ കല ആസ്വദിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിയാണു്. പ്രത്യക്ഷത്തിൽ കാണാൻ കഴിയാത്ത പലതും കലാ ബിമ്പങ്ങളിലൂടെ കാണാനും ആസ്വദിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. അപ്പോൾ കലരൂപങ്ങൾ പ്രേക്ഷകന്റെ മനസിനെ ഉണർത്തുന്ന ഒന്നാണു്. സൃഷ്ടികർത്താവു് ഉദ്ദേശിക്കാത്ത തലങ്ങളിൽ ആ കലാസൃഷ്ടി പ്രേക്ഷകന്റെ മനസിനെ സ്വധീനിക്കുമ്പോൾ ആ വ്യക്തിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അതു് മികച്ച കലാസൃഷ്ടിയായി തീരുന്നു. അസ്വാദനം ആപെക്ഷികമാണു് എന്നും പ്രേക്ഷകൻ ഉൾക്കൊള്ളുമ്പോൾ എല്ലാ കലാരൂപങ്ങളും അതു് പ്രേക്ഷരിൽ വ്യതസ്ത വികാരങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു എന്നു മനസിലാക്കാൻ കഴിയും.

കല മനുഷ്യനെ മനുഷ്യനാക്കുന്നു. ചുറ്റും നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കോലാഹലങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യക്തത തരുന്നു. മറ്റൊരു ജീവജാലങ്ങളും അറിഞ്ഞുകൊണ്ടു മറ്റുള്ളവർക്ക്  ആസ്വദിക്കാൻ വേണ്ടി കലാരൂപങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നില്ല. കല എന്നെ മൃഗവികാരങ്ങളിൽ നിന്നും ചിന്തിക്കുന്ന മനുഷ്യനാക്കി ഉയർത്തുന്നു. ഭക്ഷിക്കുകയും, ഭോഗിക്കുകയും, ശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വെറും ഒരു മാംസപിണ്ഡമല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവു തരുന്നു്.

സൈക്കിൾ ഫത്വ

പെണ്‍കുട്ടികള്‍ സൈക്കിള്‍ ചവിട്ടുന്നതിന് ഫത്‌വ


അപ്പോൾ ബുർഖ ധരിക്കാതെ മുസ്ലീം സ്ത്രീകൾ വിമാനം ഓടിക്കാമോ?


ഇറാനിലും, ഇമറാത്തിലും, ഖത്തറിലും, പാകിസ്ഥാനിലും  എല്ലാം സ്ത്രീകൾ വിമാനം പറപ്പിക്കുന്നുണ്ടു്. ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലീമുകൾ  വിത്യസ്തരാണോ?

Woman becomes Etihad's100th cadet pilot
Shahla Dehvari - A young Iranian woman pilot
CAPTAIN AYESHA RABIA NAVEED, PIA

ഇന്ത്യയിൽ ഇനി എന്നാണാവോ ഒരു മുസ്ലിം  സ്ത്രീ airline captain ആകുന്നതു്. 

Salad Fingers - Cage

കേരള പൈതൃകം

ഈ അടുത്ത കാലത്തു് ശ്രീ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ എഴുതിയ ചില ലേഖനങ്ങൾ വായിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിർദ്ദേശം പ്രകാരം ചില ചരിത്ര ഗ്രന്ഥങ്ങൾ വായിക്കുകയുണ്ടായി. അതിൽ ഒന്നാണു് ബർബോസയും സഹപാടികളും 1510കളിൽ മലബാർ സന്ദർശിച്ചപ്പോൾ എഴുതിയ ചില രേഖകൾ.

ഈ സനാതന ഭാരതീയ സംസ്കൃതി എന്നൊക്കെ ശ്രീ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ പറയുന്നതു് എവിടുള്ള സംസ്കൃതിയുടെ കാര്യമാണു് എന്നു മനസിലാകുന്നില്ല. ഉജ്ജയിനി, മോഹഞ്ചദാരോ, ദ്വാരക അങ്ങനെ ദൂരത്തുള്ള സ്ഥലങ്ങളുടെ കാര്യമായതു കൊണ്ടു് നാട്ടുകാർ ആരും ഒന്നും പറഞ്ഞെന്നിരിക്കില്ല.

A Description of the coast of East Africa and Malabar
By Duarte Barbosa
Page 116

മലബാറിൽ ന്യായ നടപടികൾ ഇപ്രകാരം വിവരിക്കുന്നു.

And justice is administered according to the qualities of the persons, because there are divers sects and laws amongst them; that is to say, of gentlemen, Chetres, Guzurates, Brabares, who are very honourable people; and thence downwards there are also divers sects of low and base people who are all serfs of the king, or of the other lords and governors of the country. And if any of these low people commits a robbery, concerning which a complaint has been made to the king or to the governor, they send to take the robber, and if they find the thing stolen in his hand, or if he confess that he did it, if he is a Gentile, they take him to a place where they carry out executions...

അതു് ഞ്യായം.

അപ്പോൾ പിടിച്ചെടുത്ത തൊണ്ടി?

...and the stolen property is appropriated to the governor without its owner recovering anything, because their law so disposes, doing justice on the thief.

ഇനി തൊണ്ടി കണ്ടെത്തിയില്ലെങ്കിലോ?
കുറ്റം അരോപിക്കപ്പെട്ട വ്യക്തി കുറ്റം സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിൽ എണ്ണ തിളപ്പിച്ച് വ്യക്തിയുടേ കൈ വിരലുകൾ അതിൽ മൂക്കിപ്പിക്കും. കൈ തുണി കൊണ്ടു മൂടിക്കെട്ടും. മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് വിരലുകൾ പരിശോദിക്കും. വൃണങ്ങളോ പൊള്ളലുകളോ ഇല്ലെങ്കിൽ കുറ്റവിമുക്തനായി പ്രഖ്യാപിക്കും. വിരലുകൾ പൊള്ളിയാൽ അതി ക്രൂരമായ വധശിക്ഷ വിധിക്കും.

ഇതെല്ലാം ഭാരതീയ പൈതൃകത്തിന്റെ ഏതു് വിധിപ്രകാരമുള്ള നിയമങ്ങളാണു് എന്നു കൂടി വ്യക്തമാക്കി തരും എന്നു കരുതുന്നു. കേരളത്തിന്റെ പൈതൃകവും ഇതുമായി വല്ല ബന്ധവും ഉണ്ടോ?

മലയാളം-ഫോട്ടോ-കവിത-ബ്ലോഗ്

ഒരു നല്ല മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗർ ആകണമെങ്കില്‍ ഒരു നല്ല കവി കൂടി ആകണമോ?
കവിത ഇല്ലാതെയും നല്ല ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾക്ക് നിനനില്പ് ഉണ്ടാകുമോ?

പ്രശസ്തരായ ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരിൽ എത്രപേർ ഈ ഏർപ്പാടു് ചെയ്തിട്ടുണ്ടു്?

ചില മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകൾ സന്ദർശിച്ചാൽ ഇങ്ങനെ ചില ചോദ്യങ്ങൾ മനസിൽ ഉദിച്ചേക്കാം.

കവിത എന്നു ഉദ്ദേശിച്ചത് ചിത്രങ്ങളിലൂടെ ദൃശ്യമാകുന്ന   രൂപാത്മക കവിതകളയെല്ല. എന്തെങ്കിലും ഒരു ചിത്രം, നല്ലതായാലും മോശമായാലും, എടുത്ത ശേഷം അതിന്റെ മൂട്ടിൽ:

"അന്തരാളങ്ങളിൽ മുന്തിരിങ്ങ
കുന്തിരിക്കം പോലെ വെന്തൂലഞ്ഞു"

അല്ലെങ്കിൽ യിംഗ്ലീസിൽ:

The wonders of unders
of the waters and the gutters.
why not this you see,
beuatiful of the blue sea

എന്നിങ്ങനെ സഗീറിയൻ മലയാളത്തിലും ഹരികുമാറിയന്‍ ഇംഗ്ലീഷിലും വള  വളാന്നു എഴുതി വെക്കുന്ന  ഏർപ്പാടിനെ കുറിച്ചാണു്  പറയുന്നതു്.

Barber shopൽ താടി വടിക്കാൻ തല ഉയർത്തികൊടുക്കുമ്പോൾ ചുവരിൽ കാണുന്ന ചില posterകൾ ഉണ്ട്. എങ്ങാണ്ടുനിന്നും അടിച്ചു മാറ്റിയ ചിത്രങ്ങൾക്ക് കിഴേ വേറെ എങ്ങാണ്ടുനിന്നും അടിച്ചുമാറ്റിയ യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത ചില വരികൾ തിരുക്കിക്കയറ്റി  തമ്പാന്നൂർ bus standൽ തറയിൽ ഇട്ട് വില്കുന്ന posterകൾ.  ബ്ലോഗിൽ കാണുന്ന ചില നല്ല ചിത്രങ്ങളും അതിന്റെ കീഴിലെ വരികളും കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് അതാണു് ഓർമ്മവരുന്നതു്.

ആ നിലവാരത്തിലേക്ക് ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകൾ എന്ന ഈ  മാദ്ധ്യമം താഴ്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണു്. എല്ലാ മലയാള ബ്ലോഗ് ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരും ഇതാണു് ചെയ്യുന്നതു് എന്നു് പറയുന്നില്ല.  ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫിനെ കുറിച്ച് കവിത എഴുതാൻ ഒരിക്കലും പാടില്ല എന്നും ഞാൻ ശാഠ്യം പിടിക്കുകയല്ല.

ഏതൊരു കവിതയും ഒരു ഭാഷയുടേ മാത്രം ആവിഷ്കാരമാണു്.  എന്നാൽ ഫോട്ടോഗ്രഫി അങ്ങനെയല്ല. ഫോട്ടോഗ്രാഫിനെ ഒരു ഭാഷയുടേ വരമ്പുകളിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതു് വഴി ആ ചിത്രത്തിന്റെ പ്രേക്ഷകവൃത്തം ചുരുങ്ങുകയാണു്.

ഇന്നു മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകളുടെ പ്രേക്ഷകരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ വായിച്ചാൽ മനസിലാകുന്നതു്  അവർ ഫോട്ടോഗ്രഫിയല്ല ആസ്വദിക്കുന്നതു് എന്നാണു്. അതിന്റെ കൂടെയുള്ള മലയാള കവിതയാണെന്നു തോന്നാറുണ്ടു്.  അങ്ങനെ കവിതകൾക്ക് മാറ്റുകൂട്ടാൻ വെറുമൊരു  അലങ്കാര വസ്തുവായി ഫോട്ടോഗ്രഫി  ചുരുങ്ങുകയാണു്. ഒരു ചിത്രത്തിനു് കവിതയുടെ അകമ്പടിയില്ലാതെ  അതിന്റെ മേന്മയുടേ ബലത്തിൽ  സ്വന്തമായി നില്ക്കാൻ കഴിയണം.

ഈ കവിത-ഫോട്ടോ-ബ്ലോഗ് സമ്പ്രദായം തുടരുകയാണെങ്കിൽ പുതുതായി വരുന്ന മലയാളി ഫോട്ടോഗ്രഫർമാർ  കവിത എഴുത്ത് ഒരു അടിസ്ഥാന യോഗ്യതയായി തെറ്റിധരിക്കുകയും ചെയ്യും. എല്ലാവർക്കും എന്തു ചെയ്യാനും സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടു്. പക്ഷെ എല്ലാവരും ഒരു trend തന്നെ പിന്തുടർന്നാൽ പിന്നെ അതിനെ അവിഷ്കാര സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നു വിളിക്കരുതു്. ഭാവനക്ഷാമം എന്നാണു വിളിക്കേണ്ടതു്.

My Experiments with Nostalgia

Nostalgia Experiment # 1.

I clearly remember how much I enjoyed playing games on my Commodore 64 PC in the mid 80s. The clandestine games trading in school and tuition homes; the excitement of visiting Al Hamed Centre and spending 10 Dirhams on a new game. It was all great fun. The memory is still fresh and yes dearly "Nostalgic". Due to the digital nature of most of these experiences. I can, if I wanted to , re-install and re experience all those games today. Most of my mallu friends have been aflicted with this terrible malady of nostalgia, and constantly post stories and poems about how wonderful their green fields, and blue mountains are back home. The fact that none of these things exist in its present form or colour is simply irrelevant to their memory.

We all are nostalgic. But how true is the memory in relation to facts. As a test of my nostalgia factor, I decided put to test how different memory is from actual experience.

I installed an emulator for Commodore 64. (64 stands for 64K of memory) on my Windows 7 PC (4Gb, 1Gb Video, i5 Processor, dual-wide-screen monstrosity). An emulator (for IT challenged amung us ) is a virtual machine that runs on a different operating system and/or processor. For those who arn't familiar with C64 a quick word. C64 runs 16 colours 320 X 200 pixels screen resolution, with a memory of 64K and a speed of somewhere around 1.5 Mhz. (Which is about the same capacity and speed as a door bell today)

After installation of the emulator I tried one of my favourite games , Mission Impossible. Yes the same game was latter made into a blockbuster movie. I even invited my 10 year old son and his neighbourhood buddy to watch me play the game.

And folks It was not a pleasant exercise. The game was slow, graphics was terrible and nothing even close to what I had imagined. The whole experience was just shit. My son was although sympathetic. He consoled me and said that those games were made for a different time for a different bunch of people. 10 year old K.Jr. is much wiser today than what 16 year old K.Sr was then.

I immediately un-installed the emulator and deleted the game. I realized that further installations of Double Dragon, Couldron and Winter Games would simply tarnish the memory of those wonderful games. Which are too precious to be tested, compared and dissected against these 3D x-box and playstation games.

Nostalgia Experiment # 2.

23 years ago I was in charge of special effects (thunder, lightning, storm etc.) for a Malayalam stage performance (Sree Bhoovil Asthira) that ran full house on 10 separate stages all over the UAE. Last week I was invited as a guest to attend the re-enactment of the same musical in Abu Dhabi. The Performance ran like it was supposed to. There weren't any changes at all to the performance, music or script.

However, I couldn't sit through the entire performance due to sheer boredom. 20 years ago it seemed the right thing. Today however it is too slow and boering. And Since I was wedged between two senior patrons of the club, who were so keen on inviting me, I could not even get up and run for dear life before the 3-hour-torture could end. The theme, pace and  techniques were simply out of sync with  present-day audience perceptions. I didn't know that people could have evolve to this extent in 23 years.

I dearly wish that I had never seen the show again. I had cherished all those wonderful visuals, but now they have been re-painted with this mediocre and excruciatingly painful experience that I can't ever forget.

Conclusion: Nostalgia should neither be exposed nor tested with ground realities. Most of them stink. And if the odor is stale to you it can be obnoxious to others.

ഹർത്താലും നെഞ്ചത്തടിയും

നാട്ടിൻപുറങ്ങളിൽ ചില സ്ത്രീകളും പിള്ളേരും നിലവിളിക്കുമ്പോൾ നെഞ്ചത്തടിക്കുന്നതു് കണ്ടിട്ടുണ്ടു്. ഇതു് ഒരുതരം self torture ആയി കണക്കാക്കാം. വിഷമം വരുമ്പോൾ സ്വയം തല്ലി ജനങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റുക. കേരളത്തിൽ ഇടക്കിടെ ആഘോഷിക്കാറുള്ള ഹർത്താൽ ഒരുകണക്കിനു ഇടതുപക്ഷത്തിന്റെ നെഞ്ചത്തടിച്ചുള്ള നിലവിളിയാണു്. പക്ഷെ ഒരു വിത്യാസം മാത്രമെയുള്ളു അടി നാട്ടുകാരുടെ നെഞ്ചത്താണെന്നു മാത്രം.

ഗോപാലകൃഷ്ണ വിവാദം സൂചിക

ഈ വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചില പ്രധാന കണ്ണികൾ:

1. സർവ്വജ്ഞന്റെ ചൊവ്വാദോഷങ്ങൾ*
2. ജ്യോതിഷവും ശാസ്ത്രവും - പി. ഡി. എഫ്. രൂപത്തിൽ
3. ആളു നോക്കി മാറുന്ന യോജന
4. ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ ജ്യോതിഷക്കസര്‍ത്തുകള്‍
5. ഗോപാലകൃഷ്ണന്മാര്‍ അരങ്ങു വാഴുമ്പോള്‍...
6. സയന്റിഫിക് ഉഡായിപ്പ് : ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ ‘വാത‘ങ്ങള്‍
7. പട്ടികള്‍ കുരക്കുന്നതെപ്പോള്‍?
8. ദി ക്യൂരിയസ് കേസ് ഓഫ് ഗോപാലകൃഷ്ണൻ...!
9. ശ്രി ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ ശാസ്ത്ര ലേഖനങ്ങൾ
10. DoGoKri പഠിപ്പിക്കുന പാഠങ്ങൾ

DoGoKri പഠിപ്പിക്കുന പാഠങ്ങൾ

ഇത്രയും കാലം ഇത്രയും മണ്ടത്തരങ്ങൾ എഴുതി പുസ്തകങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും പരസ്യമായി പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരുത്തനെ ചോദ്യം ചെയ്യാൻ  വിരലിൽ എണ്ണാവുന്ന തുച്ചം ചിലർമാത്രമെ മുന്നോട്ട് വന്നിട്ടുള്ളു  എന്നറിഞ്ഞതിൽനിന്നും എനിക്ക് മനസിലായ ചില കാര്യങ്ങൾ താഴെ പറയുന്നു.

1. DoGoKri സാറിന്റെ മണ്ടത്തരങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാൻ തക്ക നട്ടെല്ലും  വിവരവുമുള്ള ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞൻ പോലും കേരളത്തിൽ ഇന്ന് ഇല്ല.
2. Council of Scientific and Industrial Research (CSIR), Indian Space Research Organisation (ISRO), Indian Council of Historical Research (ICCR), Indian National Science Academy (INSA), പിന്നെ നമ്മുടെ സ്വന്തം ശാസ്ത്ര സാഹിത്യ പരിഷത്തും കേരള സർവ്വകലാശാലയും വെറും നോക്കുകുത്തികളാണു്. ഇവിടെയുള്ളവരുടേ ഒത്താശയും, ആശിർവാദവും (!), സാമ്പത്തിക സഹായവും ലഭിക്കുന്നുണ്ട് എന്നു പരസ്യമായി ഇങ്ങേരു് പറഞ്ഞിട്ടും അവിടുള്ള ഒരു ഉണ്ണാക്കനും ഇതൊന്നും നിഷേധിച്ചിട്ടില്ല.
3. കേരളത്തിലെ വിദ്ധ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ യുവാക്കളെ വെറുതെ പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കുകയാണു, പഠിക്കുന്ന വിഷയത്തിലെ തെറ്റും ശരിയും ചോദ്യം ചെയ്യാൻ പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല. ചുരുക്കത്തിൽ എങ്ങനെ അധുനിക സൌകര്യങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് സ്വന്തമായി അന്വേഷണത്തിലൂടെ എങ്ങനെ പഠിക്കണം എന്നു പോലും പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല. ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രത നഷ്ടമായിപ്പോയ കുറേ അന്ഥന്മാരായ മന്തബുദ്ധികളാണു് അവിടെ മൊത്തവും.
4. ഭാരതീയ പൈതൃകത്തിന്റെയും വേദങ്ങളുടേയും പേരു് പറഞ്ഞു് ആർക്ക് വേണമെങ്കിലും എന്തു് വേണമെങ്കിലും എഴുതി പ്രസിദ്ധീകരിക്കാം. മത സഹിഷ്ണതയുടെ പേരിൽ ആരും ഒന്നും ചോദിക്കില്ല.

Indian Institute of Poojatic Heritage

One might be tempted to believe that the "Indian Institute of Scientific Heritage" must be something similar to esteemed Indian institutions like the IIT or AIMS. Well then you are not alone. Thousands, if not millions, of indians may already have made that connection. A very dangerous connection.

Here is a message that sounds almost positive on their website:
The modern temple has its own customs and rituals primarily focusing on the removal of the superstitions and wrong understandings of the Indian culture. A series of publications has been brought under the temple for spiritual, social and psychological benefits of the society. All the Indian festivals and spiritual programs used to be celebrated here for spreading the real message of India Culture.

Almost promising, but not quite. The most disturbing thing about this hotch potch club is that they run a Siva temple with an elaborate price list for various "pooja services".

This is happening in 21st century India, in the most literate state in the country. There is nothing even remotely scientific about any of this. Yet the name of Science has been hijacked for pushing superstition and pseudo-science. Unlike the road side Guru's and Hi-tech Swami's peddling quick-fix spirituality and online-nirvana-solutions, is even more dangerous. At least they those guys admit that they are selling superstition under the label of superstition. But Dr. Gopalakrishnan is pushing pseudo-science and pseudo-heritage as certified sciences backed by authentic manuscripts.

Fighting superstion and serving a colourful menu of various Siva pooja can be quite confusing to the young recruite to these institutions, But I am quite sure "Dr." Gopalakrishnan must have some convulted explanation to offer. I am begining to think that this has all the makings of an Ayn Rand-ish like cult. In a country where spirituality, pseudo-science, homeopathy and street magic can't be distinguished from pure sciences this is a sad and dangerous trend.

What is the criterion for granting permission to use the words "Indian Institute of Scientific...(whatever)" in an organisation's name? Is this an open field where all and sundry may choose whatever name they can dream up? The addition of the words "Indian Institute of .." to anything will sound authentic. It is a sad fact that in India any name can be registered for whatever function.

Indian Institute of Nano-nuclear Sciences.
Indian Institute of Cardiovascular Fornication
Indian Institute of Biomechanical Surgery
Indian Institute of Subatomic Sciences
Indian Institute of Sanitation Mechanics

I doubt if anyone would question their meanings or function. All these names sound real and plausibly scientific to the untrained observer. But should that be allowed? Is there no verification of their operations?

The greatest tragedy of our generation is that those who have had the priviledge of education are cunningly misleading the youth away from science.

Only in Kerala my friends. only in Kerala.

ശ്രി ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ ശാസ്ത്ര ലേഖനങ്ങൾ

ശ്രീ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ എഴുതി എന്നു പറയുന്ന VEGETARIAN FOOD AND ITS SCIENCE AND APPLICATION എന്ന ലേഖനത്തിന്റെ PDF ഓടിച്ച് വായിക്കുക ഉണ്ടായി. (അതിൽ തന്നെ വ്യാകരണ തെറ്റുണ്ടു. VEGETARIAN FOOD: ITS SCIENCE AND APPLICATION ആണു ശരി)

പ്രത്യക്ഷത്തിൽ തന്നെ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞുകൊള്ളട്ടേ: 8-ആം classൽ പഠിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിക്ക് പോലും ഇതിലും നന്നായി ഒരു ലേഖനം prepare ചെയ്തു അവതരിപ്പിക്കാൻ കഴിയും. ആവശ്യത്തിലേറെ അക്ഷരതെറ്റുകളും വ്യാകരണ തെറ്റുകളും നിറഞ്ഞ വെറും ഒരു കുത്തഴിഞ്ഞ ലേഖനമാണു് ഇതു്.

ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക ലേഖനങ്ങൾ എഴുതുന്നതിനു് ചില നിബന്ധനകളും ശൈലിയും ഒക്കെയുണ്ടു്. അതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടതു് എഴുതുന്ന വസ്തുതകളുടെ reference കൊടുക്കുക എന്നതാണു്. Footnote, bibliography, quote ചെയ്യപ്പെട്ട വ്യക്തികളുടെ full credentials, തുടങ്ങിയ യാതൊരു സമ്പ്രദായങ്ങളും പിന്തുടർന്നതായി കാണുന്നില്ല.

ചിലയിടങ്ങളിൽ "The famous physician Dr. T.P Sethu Madhavan", "Prof. Vinburg, a famous doctor in Massachusetts institute of Technology in America" ഇങ്ങനെ മാത്രം കൊടുത്താൽ പോര, അവർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച Scientific Journalsന്റെ Volumeഉം Dateഉം കൂടി എഴുതണം. (മാതൃഭൂമി weekly ഒരു scientific journal അല്ല !) Quote ചെയ്യപ്പെടുന്ന വ്യക്തി Famous ആണോ അല്ലയോ എന്നതും പ്രസക്തമല്ല. Quote ചെയ്യപ്പെടുന്ന വ്യക്തി പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പഠന മേഖലയിൽ പെട്ട കാര്യമാണോ എന്നാണു് നോക്കേണ്ടതു്.

ഈ ലേഖനത്തിൽ മിക്ക വൈദ്യ ശാസ്ത്ര നാമങ്ങളും തെറ്റായിട്ടാണു് രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നതു്. ഒരു ശാസ്ത്ര വിഷയം അവതരിപ്പിക്കുന്ന ലേഖനത്തിൽ ഒരിക്കലും അനുവദിക്കാൻ പാടില്ലാത്ത ഒന്നാണു് ഇതു്.

Nutrients Contained in Vegetarian foods എന്ന ഭാഗത്തിൽ Page 2ൽ
7. The polyunsaturated acid which is very essential for body is obtained only from plants.
മത്സ്യത്തിൽ നിന്നും ഇതു് ലഭിക്കും എന്നു 1962ൽ Mitsu Kayamaയും Yasuhiko Tsuchiy, Tokyo Universityയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു ലേഖനത്തിൽ വളരെ വ്യക്തമായി തന്നെ തിളിയിച്ചിട്ടുണ്ടു്. (http://ir.library.tohoku.ac.jp/re/bitstream/10097/29392/1/KJ00000744250.pdf)

13 Vegetarian food which is rich in Carotene reduces the chances of the formation of cancer.
പുകവലിക്കുന്നവരിൽ β-Carotene ശ്വാസകോശത്തിൽ അർബുധം ഉണ്ടാക്കാൻ സഹായിച്ചു എന്നാണു ചില പഠനങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നതു്. (http://www.ajcn.org/cgi/content/full/69/6/1345S)

"Disease that Spread through Non-vegetarian food" എന്ന ഭാഗത്തിൽ മാംസഭോജികൾക്ക് പിടിപെടാറുള്ള രോഗങ്ങളുടെ പട്ടികയിൽ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന ചില രോഗങ്ങൾ:

1. [Page 8] Anaxtuberculosis എന്നു് പറയുന്നു. ഇങ്ങനെയൊരു രോഗത്തെപറ്റി കേട്ടവർ ആരും ഇല്ല.
   ഇനി Anthraxഉം Tuberculosisഉം ആണോ ഉദ്ദേശിച്ചതു്. അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഈ രണ്ടു രോഗങ്ങളും മാംസഭോജികൾക്ക് മാത്രം വരുന്ന രോഗങ്ങളല്ല.
2. Bruseleocis എന്നു് എഴുതിയിരിക്കുന്നതു് Brucellosis ആണു്, ഇതും പാൽ കുടിച്ചാലും വരും.
3. Rat fever എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നതു് Leptospirosis എന്ന രോഗമാണു് എന്നു കരുതുന്നു. ശാസ്ത്ര ലേഖനങ്ങളിൽ രോഗങ്ങളുടെ പേരു് എഴുതുമ്പോൾ നാടൻ പദങ്ങൾ സാധാരണ ഉപയോഗിക്കാറില്ല. പ്രത്യേകിച്ചും എലി പകർത്തുന്ന അനേകം രോഗങ്ങൾ ഉള്ളപ്പോൾ.
   Leptospirosis ആണു ഉദ്ദേശിക്കുന്നതു് എങ്കിൽ അതു് മാംസം ഭക്ഷിക്കാതെ തന്നെ പകരും.

വീണ്ടും ചില അക്ഷര തെറ്റുകൾ:

1. Tiniasis Meningitis = Teniasis Meningitis
2. Tenia saginata = Taenia saginata
3. Tenia solium = Taenia solium
4. Ecinococcus granulose = Echinococcus granulosus
5. Trechnella spralise = Trichinella spiralis

വായിച്ച ആദ്യത്തെ pdfൽ ഇത്രമാത്രം തെറ്റുകൾ, English വ്യാകരണ തെറ്റുകൾ വേറേയും. അതിൽ കിണ്ടിയിട്ട് കാര്യമില്ല എന്നറിയാം. പുള്ളിയുടെ വിഷയം അതല്ലല്ലോ. ഇതു വായിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ വൈദ്യ ശാസ്ത്രവും പുള്ളിയുടെ വിഷയമല്ല എന്നു മനസിലാകും.

ശ്രീ ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ വിഷയം വൈദ്യ ശാസ്ത്രമല്ല. ഏതോ ഒരു മൃഗ വൈദ്യൻ ഏതോ ഒരു മാസികയിൽ എഴുതിയ അഭിപ്രായങ്ങൾ quote ചെയ്താൽ ശാസ്ത്ര ലേഖനം ആകുമോ? അത് Scientific Journal ആകുമോ?

എനിക്ക് വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദം ഒന്നുമില്ല. ഈ വിഷയത്തിൽ വലിയ പരിചയം ഇല്ലാത്ത എനിക്ക് പോലും ഈ ലേഖനം എഴുതിയ വ്യക്തിയുടെ പൊള്ളത്തരം വളരെ വ്യക്തമായി തെളിയുന്നുണ്ടു്. അപ്പോൾ വിഷയം നല്ലതുപോലെ അറിയാവുന്നവർ വായിച്ചാൽ എന്തായിരിക്കും സ്ഥിതി.

ഇതിൽ നിന്നും ഒരു കാര്യം വ്യക്തമായല്ലോ? അറിയാത്ത വിഷയങ്ങളിൽ പാണ്ഡിത്യം ഉണ്ടെന്നു നടിക്കരുതു്.

Kerala Cafe

Kerala Cafe കണ്ടു. 10 കഥകൾ ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരു സിനിമ. പ്രഗത്ഭന്മാരായ ഫോട്ടോഗ്രാഫർമ്മാരും, സംവിധായകന്മാരും ഒത്തുചേരുന്ന നിർമ്മിച്ച ഒരു നല്ല സിനിമ.

സിനിമ ഒട്ടും ബോറടിക്കില്ല. എന്നാൽ തീയറ്ററുകളിൽ ഈ സിനിമ ഒരു വൻ വിജയം ഒന്നുമല്ലായിരുന്നു എന്നാണു അറിഞ്ഞതു്. ഇത്രയും ശ്രദ്ധയോടെ സിനിമ എടുക്കാൻ കഴിവുള്ളവരുള്ള നമ്മുടെ കേരളത്തിൽ സിനിമ വ്യവസായം നശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നു വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. തകർച്ചയുടെ കാരണം  സിനിമയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന പിന്നണിപ്രവർത്തകരുടെതോ, സിനിമാക്കാരുടെതോ തെറ്റല്ല. പ്രേക്ഷകരുടെ വിവരക്കേടാണെന്നു തന്നെ പറയേണ്ടി വരും.

ജീവിതത്തിലെ യാതൊരു വേദനയും അറിയാതെ Capsule പരുവത്തിൽ വിദ്ധ്യാഭ്യാസം തൊണ്ട തൊടാതെ വിഴുങ്ങി വളർന്നുവരുന്ന ഒരു വിഭാഗമുണ്ടു്. അവരുടെ മുന്നിൽ Kerala cafeയുടെ പ്രമേയങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ പരാചയപ്പെട്ടേക്കാം.
ഇതേ നിലവാരമുള്ള  productions ഇനിയും ഉണ്ടാകും എന്നു പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ഈ സിനിമ ഇനിയും കാണാത്തവർ ആരെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ കാണാൻ മറക്കരുതു്.

മലയാളിയുടെ ചർമ്മം

ഭൂരിഭാഗം വരുന്ന മലയാളികളുടെ ചർമ്മത്തിന്റെ നിറം ഇരുണ്ടതാണു്. അങ്ങനെ ഉള്ളപ്പോൾ പരസ്യങ്ങളിലും മാദ്ധ്യമങ്ങളിലും എന്തുകൊണ്ടു ഇരുണ്ട നിറമുള്ള മനുഷ്യരെ കാണിക്കുന്നില്ല. കഴിഞ്ഞ 500 വർഷങ്ങളായി  വിദേശികളും (അറബികൾ, ഉത്തരേന്ത്യൻ ബ്രാഹ്മണർ, യൂറോപ്പ്യർ etc.) കേരളീയരും ചേർന്ന് സൃഷ്ടിച്ച് ഈ സങ്കര ഇനം മലയാളിയാണോ കേരളത്തെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യേണ്ടതു്.

ഇരുണ്ട നിറമുള്ള സ്ത്രീകളെ പരസ്യങ്ങളിലും മാദ്ധ്യമങ്ങളിലും നിന്നും ഒഴിവാക്കുകയാണു്. ഈ സമ്പ്രദായം മൂലം അജ്ഞരായ സാധാരണ മലയാളികളുടേ മനസിൽ തീരാത്ത അപകർഷതാബോധം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയാണു്.

ചർമ്മം വെളുപ്പിക്കാനുള്ള മരുന്നുകളും, കുഴമ്പുകളും നാട്ടിൽ നല്ല ചിലവാണു്. ഇവ വരുത്തുന്ന ദോഷങ്ങൾ എന്തുതന്നെയായാലും മലയാളിക്ക് അതു് പ്രശ്നമല്ല. അർബുദം വന്നാലും സാരമില്ല ചർമ്മം വെളുത്താൽ മതി.

telephonic നിക്കാഹ്

ഷുഐബ് മാലിൿ എന്ന പാകിസ്ഥാനിയെ സാനിയ മിർസയെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നതിൽ യാതൊരു കുഴപ്പവും ഇല്ല.

എന്നൽ മാലിൿ 2002ൽ ഫോണിലൂടെ സൌദി അറേബ്യയിലെ ഒരു അദ്ധ്യാപികയെ ഒരു കടയിൽ നിന്നും ഫോണിലൂടെ മുഖം പോലും കാണാതെ നിക്കാഹ് കഴിച്ചെന്ന വാർത്ത മനോരമയിൽ വായിക്കുകയുണ്ടയി.

ഇങ്ങനെ ഉള്ള ഒരു വെറും കോന്തനാണല്ലോ നമ്മുടെ കൊച്ചിനെ കെട്ടാൻ പോകുന്നതു് എന്നു കേട്ടപ്പോൾ ഒരു വിഷമം. ഉമ്മുമ്മാമാരു് പറയും പോലെ വിവാഹം കഴിയുമ്പോൾ ശരിയാകുമായിരിക്കും.

കശാപ്പ് മത്സരം

ഈ വർഷവും Gulf Food Trade Show  ഗംഭീരമായി തന്നെ Dubai World Trade Centre  സംഘടിപ്പിച്ചു.  Hospitality and food industryയിൽ ഏർപ്പെട്ട എല്ലാ വ്യവസായ സ്ഥാപനങ്ങളും ഒത്തു ചേരുന്ന ഒരു മഹ സമ്മേളനം എന്നതിലുപരി അന്ത്രാരാഷ്ട്ര ഹോട്ടലുകളിലും  ഭക്ഷ്യ വ്യവസായ മേഖലയിലും പ്രവർത്തിക്കുന്ന chefകൾ ഒത്തു ചേരുന്ന ഒരു ഇടം കൂടിയാനു്.

Conferencകളും seminarകളും കൂടാതെ അന്താരാഷ്ട്ര നിലവാരമുള്ള  master chefകൾ certify ചെയ്യുന്ന വിവിധ ഇനം മത്സരങ്ങളും  ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഇന്നലയും ഇന്നുമായി നടത്തിയ ചില മത്സരങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള ചില ചിത്രങ്ങളാണു് ഇവ.  ഇന്ത്യ, ശ്രീ ലങ്ക, ഇന്തോനേഷ്യ, ഫിലിപ്പൈൻസ്, ഈജിപ്റ്റ്, സൌദി മലേഷ്യ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുമെല്ലാം chefകൾ വന്നിരുന്നു.

Lamb carving (കശാപ്പ്) മത്സരം.
പാശ്ചാത്യ പാചക വിധിയിൽ വളരെ പ്രാധാന്യം അർഹിക്കുന്ന ഒന്നാണു് meat carving. മൃഗത്തിന്റെ ശരീര എല്ലുകൾ ഒഴിവാക്കി മാംസം കൃത്യമായ രീതിയിൽ മാംസ പേശികൾ പിരിയാതെ രൂപവും അളവും തെറ്റാതെ കാവർന്നെടുക്കുന്ന കല.

ഈ മത്സരത്തിൽ WTC hotelൽ Chief butcher ആയി ജോലി ചെയ്യുന്ന കോട്ടയത്തുകാരൻ പ്രദീപിനെയും പരിചയപ്പെടാൻ കഴിഞ്ഞു.  അങ്ങനെ ഈ കലാപരിപാടിയുടെ വിവിധ വശങ്ങൾ കുറച്ച് പഠിക്കാനും കഴിഞ്ഞു.

ഓരോ മത്സരാർത്ഥിക്കും ഒരു സെറ്റ് ഉപകരണങ്ങളും, (sponsor നൾഗുന്ന)ഒരു Australian lambഉം കൊടുക്കും. രണ്ടു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ribs, chops, rump, medalions, steaks, t-bone steak, prime cuts etc. etc. വെട്ടി ഉണ്ടാക്കി വെക്കണം. വൃതിയോടെയും, വെടിപ്പോടെയും, ഏറ്റവും ഭംഗിയായി ചെയ്യുന്ന chefനു് സമ്മാനം.

ഏതാണുണ്ട് ഒന്നര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ തന്നെ എല്ലാവരും പണ്ടി പൂർത്തിയാക്കി. ഇതിൽ ആരാണു വിജയി എന്നതു് ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ  സാധാരണ കാണികൾക്ക് പറയാൻ പ്രയാസമാണു്.

എന്തായാലും ചുമ്മ ആടിനെ ഇടം വലം വെട്ടിയിട്ട് ബിരിയാണി ഉണ്ടാക്കുന്ന പോലെയല്ല ഈ പരിപാടി എന്നു മനസിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.  (എന്നു കരുതി ബിരിയാണി ഉണ്ടാക്കുന്നതു് എളുപ്പ പണിയും അല്ല കേട്ടോ)

[gallery link="file" columns="2"]

The state of creativity in India

I feel that the creative process of deriving a theme in any form of expression is weak in india today, (Be it in architecture, cinema, novel, animation etc.) All art seems to be driven towards base emotions and immediate realities. There is very little scope for Imagination, alternative realities, the future, alternative pasts and  impossible situations.

Mental gymnastics is not something we see explored in indian visual arts.
The unbreakable bond between an artist and his homeland is
a very long lasting one. But if he has to carry that baggage every where he goes he will forever remain an "ethnic" designer. Indian artists have  been anchored by un-written rules and traditions.

We seem to carry this label every where we go. It is important to cultivate a trend that depicts as broad an international flavour as possible, in order to appeal to every one who sees our work. I will draw the example of The Yas Marina Hotel built over the F1 circuit in Abu Dhabi which i recently visited.

The theme and general design was concieved by an Arab American designer. The final out-come was truly international. With vague hints of an abaya clad feminine organic form lying sensually over the F1 circuit. Now that is great engineering with form. Truly inspirational. Truly functional. The arab element is so subtle that they are not obvious to the casual observer. Yet it is there.

This depth did exist during the early period of indian art and literature and architecture.


Mahabharat and Ramayan are great example of  fantasy, imagination, sub-plots and complex textures.

J.R. Tolkien lived in the 1900s, and he was able to create something that comes close to the depth and creative excellence of the Mahabharath. Why has there never been any great epics from the so-called land of the story tellers and epics. I guess somwehere down the line, we indians ceased to be "those indians".

For a nation with over 200 million middle class, educated, literate people, we have a very low creative output.

ഫോട്ടോഗ്രഫി തിമിരം.

സാധാരണ മലയാളം ബ്ലോഗുകളിൽ കാണുന്ന എല്ലാ സ്വഭാവങ്ങളും അതേ പടി മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകളിലും നുഴഞ്ഞു കയറി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നതാണു് ഏകദേശം 50 ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകൾ സന്ദർശ്ശിച്ച ശേഷം അറിയാൻ കഴിഞ്ഞതു്.

എല്ലാ കലയും പൂർണ്ണതയിലേക്ക് എത്തുന്ന അനന്തമായ പാതയാണു് എന്നാണു് ഞാൻ കരുതുന്നതു്. ആരും പൂർണ്ണത എത്തുന്നില്ല.  എല്ലാവരും അതിന്റെ ഉച്ചകോടിയിലേക്ക് എത്താനുള്ള പ്രയാണത്തിലാണു്. എന്നാൽ ആരും ആ സ്ഥാനത്തിലേക്ക് എത്തിചേരുന്നുമില്ല. അടുക്കും തോറും അകലുന്ന മരീചികയായി അതു് അകന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും.

മലയാളം ബ്ലോഗുകളിൽ കാണുന്ന ഫോട്ടോ പോസ്റ്റുകളിൽ നാം സ്ഥിരമായി കാണാറുള്ള ചില കമന്റുകൾ പലപ്പോഴും ഈ വിധത്തിൽ ആയിരിക്കും.

"Nice"
"അതി മനോഹരം."
"കലക്കി..."
"great .."

പ്രോത്സാഹനം: വളരെ നല്ല കാര്യം തന്നെ. പരാമർശ്ശങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാതെ പ്രോത്സാഹനം മാത്രമായാൽ പിന്നെ ആ കലാകാരൻ super star ആയി മാറും.  പ്രോത്സാഹനം മാത്രം കേട്ട് പരിചയപ്പെട്ട ആ കലാകാരൻ പിന്നെ കലയെ കുറിച്ചുള്ള പരാമർശ്ശങ്ങൾ സ്വീകരിക്കാതെവരും. അങ്ങനെ ആ കലാകാരൻ മഹാ ബോറാകും. ഒരു കലാകാരൻ കലാകാരനല്ലാതാകും.

ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകളിൽ ക്രിയാത്മകമായ ചർച്ചകൾ ഇപ്പോൾ ഒട്ടും കാണാറില്ല എന്നു തന്നെ പറയാം.
പ്രോത്സാഹന commentകൾ അല്ലാതെ ക്രിയാത്മകമായ അഭിപ്രായങ്ങൾ വിരളമാണു്. ഇതിൽ ഏറ്റവും അത്ഭുതകരം മറ്റൊന്നുമല്ല. ഈ commentകൾ എഴുതുന്നത് മിക്കവാറും മറ്റൊരു ഫോട്ടോഗ്രഫർ തന്നെയായിരിക്കും.  "you scratch my back I scratch your ...." എന്ന വിധത്തിൽ ഇതു് തുടർന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കും. ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാർക്ക് ഒരുതരം തിമിരം ബാധിച്ചിരിക്കുന്നു. അതു വേണ്ട കൂട്ടുകാരെ, ബ്ലോഗ് കവിതയുടെ നിലവാരത്തിലേക്ക് ഫോട്ടോഗ്രഫി നീങ്ങരുതു്.  പരിചയത്തിന്റെ പുറത്തുള്ളതായിരിക്കാം ഇതുപോലുള്ള പല commentകളും. നല്ല ചിത്രം  കണ്ടാൽ അഭിനന്ദിക്കാം. എന്നാൽ മോശം ചിത്രം കണ്ടാൽ മിണ്ടാതെ പോകാതെ മനസിൽ തോന്നുന്നത് മടിയില്ലാതെ പറയാൻ പഠിക്കുക.

ഒരു പരിധി വരെ പ്രോത്സാഹനം നല്ലതാണു്. പക്ഷെ അഭിനന്ദനങ്ങൾ മാത്രം കിട്ടിതുകൊണ്ടു് വളരാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു കലാകാരനു് എന്തു് മെച്ചമാണു് കിട്ടുന്നതു്?   ഫോട്ടോയിൽ കാണുന്ന പോരായ്മകൾ വ്യക്തമായ ഭാഷയിൽ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതു വഴി ബ്ലോഗ് ആ ഫോട്ടോഗ്രഫർ മാത്രമല്ല, അതു കാണുന്ന മറ്റുള്ളവരും ഫോട്ടോഗ്രഫിയെ കൂടുതൽ അടുത്തറിയുന്നു. പക്ഷെ പ്രോത്സാഹനത്തിനപ്പുറം ഒന്നും പറയാനാവാത്ത ഇവർ ആ കലാകാരന്റെ എല്ലാ കലാവസനകളും മുരടിപ്പിക്കുകയാണു് ചെയ്യുന്നതു്.

'ബ്ലോഗ് കവിത' പോലെ "അന്ധകാരത്തിന്റെ കൂരിരുട്ടിൽ" പടർന്നു പന്തലിച്ചുകിടക്കുന്ന നിഗൂഢ വിഷയമൊന്നുമല്ല ഫോട്ടോഗ്രഫി. പോക്കത്തിലെ ചിന്താശക്തിയൊ, കഞ്ചാവടിച്ച് കോൺ തെറ്റിയ ചിന്തഗതിയൊ വേണ്ട. കാണാൻ ശേഷിയുള്ള കണ്ണുള്ള എല്ലവർക്കും മനസിലാകുന്ന ഒന്നാണു് ഈ കല. അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോൾ എന്തിനാണു് ഈ കലാകാരന്മാരെ വളരാൻ അനുവതിക്കാതെ ഇങ്ങനെ അഭിനന്ദിച്ചു ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു കൊല്ലുന്നതു്?

പോട്ടം; aggregater

സുഹൃത്തുക്കളെ

രണ്ടു വർഷം മുമ്പ് ഒരിക്കൽ ഒരു ബ്ലോഗ് analysis system ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. ആ പരീക്ഷണത്തിനു് ശേഷം വീണ്ടും ഒരു പരിക്ഷണം ഞാൻ ചുമ ചെയ്യാം എന്നു കരുതി.
ബ്ലോഗ് കൂട്ടുകാരെല്ലാം കഴുത്തിൽ ഓരോ ഗമണ്ടൻ കാമറ എല്ലാം തൂക്കി നടക്കുന്നുണ്ടു് ഇവന്മാരുടേ പോട്ടങ്ങൾ എല്ലാം ഒരിടത്തു് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും കൂടാതെ കാണണം എന്നൊരു ആഗ്രഹം. ആഗ്രഹിച്ചാൽ പിന്നെ നമ്മൾ അതു നടത്തണ്ടേ? അങ്ങനെ ദാണ്ടെ വീണ്ടും ഒരു അഗ്രഗേറ്റർ.

http://pottum.com

Malayalam Blog Photo Agregator. ഇതിൽ ചില്ലറ ഏർപ്പടുകൾ ഇനിയും ചെയ്യാന്നുണ്ടു്. ഇതിൽ ഞാൻ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ചില സുഹൃത്തുക്കളുടെ photo blogൽ നിന്നും എടുക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നതായിരിക്കും. commentകളുടയും Hitകളുടേയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ rankingഉം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നതാണു്.


പലരുടേയും ബ്ലോഗുകൾ ഞാൻ ഇവിടെ ചേർത്തിട്ടുണ്ടു്.  എല്ലാവരുടേയും അനുമതി ഇല്ലെയിരുന്നു. ആർക്കെങ്കിലും എതിർപ്പുണ്ടെങ്കിൽ ഒടൻ അറിയിക്കണം.

തലകുത്തിമറിഞ്ഞുള്ള  അഭിപ്രായങ്ങളും constructive criticism പറ്റുമെങ്കിൽ, ഒക്കുമെങ്കിൽ, വേണമെങ്കിൽ എഴുതുക (യവിട !)

യാസ് മറീന ഹോട്ടൽ

അബു ദാബി യാസ് ദ്വീപിലാണു് "യാസ് മറീന" ഹോട്ടൽ എന്ന പഞ്ച നക്ഷത്ര ഹോട്ടൽ. ഫോർമുല 1 സർക്കിട്ടിന്റെ മുകളിലൂടെ നിർമ്മിച്ച ആദ്യത്തെ ഹോട്ടൽ ആണിതു്.

ഹാനി റാഷിദ് എന്ന പ്രശസ്ത ആർക്കിട്ടെക്റ്റ് ആണു ഈ കെട്ടിടം നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നതു്. ഈ കെട്ടിടത്തിന്റെ പുറം "ചട്ട" നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നതു് തുറക്കാൻ കഴിയുന്ന 5000-തിൽ ഏറെ കണ്ണാടി പാളികൾ കൊണ്ടാണു്.
ഓരോ പാളിയിലും നിറം മാറുന്ന LED ലൈറ്റുകൾ ഖടിപ്പിച്ചിട്ടുമുണ്ടു്. രാത്രി നേരം ഈ കെട്ടിടം അതിമനോഹരമായ ഒരു കാഴ്ച തന്നെയാണു്.
കെട്ടിടം എന്നതിനേക്കാൾ ശില്പം എന്ന പദമായിരിക്കും ഈ സൃഷ്ടിക്ക് കൂടുതൽ അനുയോജ്യം. ഈ ശില്പം കണ്ടപ്പോൾ Beijing നഗരത്തിലെ Birds Nest Stadium ഞാൻ ഓർത്തുപോയി.

ഒൻപതാം നിലയിൽ ഉള്ള pool side restaurantൽ നിന്നു് താഴേക്ക് നോക്കിയാൽ ചുറ്റിനും F1 circuit കാണുകയും ചെയ്യാം.

യാസ് മറീന ഹോട്ടലിനെ കുറിച്ചു് കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ

Al Khan Sunset