മലയാളം-ഫോട്ടോ-കവിത-ബ്ലോഗ്

ഒരു നല്ല മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗർ ആകണമെങ്കില്‍ ഒരു നല്ല കവി കൂടി ആകണമോ?
കവിത ഇല്ലാതെയും നല്ല ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾക്ക് നിനനില്പ് ഉണ്ടാകുമോ?

പ്രശസ്തരായ ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരിൽ എത്രപേർ ഈ ഏർപ്പാടു് ചെയ്തിട്ടുണ്ടു്?

ചില മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകൾ സന്ദർശിച്ചാൽ ഇങ്ങനെ ചില ചോദ്യങ്ങൾ മനസിൽ ഉദിച്ചേക്കാം.

കവിത എന്നു ഉദ്ദേശിച്ചത് ചിത്രങ്ങളിലൂടെ ദൃശ്യമാകുന്ന   രൂപാത്മക കവിതകളയെല്ല. എന്തെങ്കിലും ഒരു ചിത്രം, നല്ലതായാലും മോശമായാലും, എടുത്ത ശേഷം അതിന്റെ മൂട്ടിൽ:

"അന്തരാളങ്ങളിൽ മുന്തിരിങ്ങ
കുന്തിരിക്കം പോലെ വെന്തൂലഞ്ഞു"

അല്ലെങ്കിൽ യിംഗ്ലീസിൽ:

The wonders of unders
of the waters and the gutters.
why not this you see,
beuatiful of the blue sea

എന്നിങ്ങനെ സഗീറിയൻ മലയാളത്തിലും ഹരികുമാറിയന്‍ ഇംഗ്ലീഷിലും വള  വളാന്നു എഴുതി വെക്കുന്ന  ഏർപ്പാടിനെ കുറിച്ചാണു്  പറയുന്നതു്.

Barber shopൽ താടി വടിക്കാൻ തല ഉയർത്തികൊടുക്കുമ്പോൾ ചുവരിൽ കാണുന്ന ചില posterകൾ ഉണ്ട്. എങ്ങാണ്ടുനിന്നും അടിച്ചു മാറ്റിയ ചിത്രങ്ങൾക്ക് കിഴേ വേറെ എങ്ങാണ്ടുനിന്നും അടിച്ചുമാറ്റിയ യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത ചില വരികൾ തിരുക്കിക്കയറ്റി  തമ്പാന്നൂർ bus standൽ തറയിൽ ഇട്ട് വില്കുന്ന posterകൾ.  ബ്ലോഗിൽ കാണുന്ന ചില നല്ല ചിത്രങ്ങളും അതിന്റെ കീഴിലെ വരികളും കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് അതാണു് ഓർമ്മവരുന്നതു്.

ആ നിലവാരത്തിലേക്ക് ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകൾ എന്ന ഈ  മാദ്ധ്യമം താഴ്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണു്. എല്ലാ മലയാള ബ്ലോഗ് ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരും ഇതാണു് ചെയ്യുന്നതു് എന്നു് പറയുന്നില്ല.  ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫിനെ കുറിച്ച് കവിത എഴുതാൻ ഒരിക്കലും പാടില്ല എന്നും ഞാൻ ശാഠ്യം പിടിക്കുകയല്ല.

ഏതൊരു കവിതയും ഒരു ഭാഷയുടേ മാത്രം ആവിഷ്കാരമാണു്.  എന്നാൽ ഫോട്ടോഗ്രഫി അങ്ങനെയല്ല. ഫോട്ടോഗ്രാഫിനെ ഒരു ഭാഷയുടേ വരമ്പുകളിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതു് വഴി ആ ചിത്രത്തിന്റെ പ്രേക്ഷകവൃത്തം ചുരുങ്ങുകയാണു്.

ഇന്നു മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകളുടെ പ്രേക്ഷകരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ വായിച്ചാൽ മനസിലാകുന്നതു്  അവർ ഫോട്ടോഗ്രഫിയല്ല ആസ്വദിക്കുന്നതു് എന്നാണു്. അതിന്റെ കൂടെയുള്ള മലയാള കവിതയാണെന്നു തോന്നാറുണ്ടു്.  അങ്ങനെ കവിതകൾക്ക് മാറ്റുകൂട്ടാൻ വെറുമൊരു  അലങ്കാര വസ്തുവായി ഫോട്ടോഗ്രഫി  ചുരുങ്ങുകയാണു്. ഒരു ചിത്രത്തിനു് കവിതയുടെ അകമ്പടിയില്ലാതെ  അതിന്റെ മേന്മയുടേ ബലത്തിൽ  സ്വന്തമായി നില്ക്കാൻ കഴിയണം.

ഈ കവിത-ഫോട്ടോ-ബ്ലോഗ് സമ്പ്രദായം തുടരുകയാണെങ്കിൽ പുതുതായി വരുന്ന മലയാളി ഫോട്ടോഗ്രഫർമാർ  കവിത എഴുത്ത് ഒരു അടിസ്ഥാന യോഗ്യതയായി തെറ്റിധരിക്കുകയും ചെയ്യും. എല്ലാവർക്കും എന്തു ചെയ്യാനും സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടു്. പക്ഷെ എല്ലാവരും ഒരു trend തന്നെ പിന്തുടർന്നാൽ പിന്നെ അതിനെ അവിഷ്കാര സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നു വിളിക്കരുതു്. ഭാവനക്ഷാമം എന്നാണു വിളിക്കേണ്ടതു്.

The state of creativity in India

I feel that the creative process of deriving a theme in any form of expression is weak in india today, (Be it in architecture, cinema, novel, animation etc.) All art seems to be driven towards base emotions and immediate realities. There is very little scope for Imagination, alternative realities, the future, alternative pasts and  impossible situations.

Mental gymnastics is not something we see explored in indian visual arts.
The unbreakable bond between an artist and his homeland is
a very long lasting one. But if he has to carry that baggage every where he goes he will forever remain an "ethnic" designer. Indian artists have  been anchored by un-written rules and traditions.

We seem to carry this label every where we go. It is important to cultivate a trend that depicts as broad an international flavour as possible, in order to appeal to every one who sees our work. I will draw the example of The Yas Marina Hotel built over the F1 circuit in Abu Dhabi which i recently visited.

The theme and general design was concieved by an Arab American designer. The final out-come was truly international. With vague hints of an abaya clad feminine organic form lying sensually over the F1 circuit. Now that is great engineering with form. Truly inspirational. Truly functional. The arab element is so subtle that they are not obvious to the casual observer. Yet it is there.

This depth did exist during the early period of indian art and literature and architecture.


Mahabharat and Ramayan are great example of  fantasy, imagination, sub-plots and complex textures.

J.R. Tolkien lived in the 1900s, and he was able to create something that comes close to the depth and creative excellence of the Mahabharath. Why has there never been any great epics from the so-called land of the story tellers and epics. I guess somwehere down the line, we indians ceased to be "those indians".

For a nation with over 200 million middle class, educated, literate people, we have a very low creative output.

യാസ് മറീന ഹോട്ടൽ

അബു ദാബി യാസ് ദ്വീപിലാണു് "യാസ് മറീന" ഹോട്ടൽ എന്ന പഞ്ച നക്ഷത്ര ഹോട്ടൽ. ഫോർമുല 1 സർക്കിട്ടിന്റെ മുകളിലൂടെ നിർമ്മിച്ച ആദ്യത്തെ ഹോട്ടൽ ആണിതു്.

ഹാനി റാഷിദ് എന്ന പ്രശസ്ത ആർക്കിട്ടെക്റ്റ് ആണു ഈ കെട്ടിടം നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നതു്. ഈ കെട്ടിടത്തിന്റെ പുറം "ചട്ട" നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നതു് തുറക്കാൻ കഴിയുന്ന 5000-തിൽ ഏറെ കണ്ണാടി പാളികൾ കൊണ്ടാണു്.
ഓരോ പാളിയിലും നിറം മാറുന്ന LED ലൈറ്റുകൾ ഖടിപ്പിച്ചിട്ടുമുണ്ടു്. രാത്രി നേരം ഈ കെട്ടിടം അതിമനോഹരമായ ഒരു കാഴ്ച തന്നെയാണു്.
കെട്ടിടം എന്നതിനേക്കാൾ ശില്പം എന്ന പദമായിരിക്കും ഈ സൃഷ്ടിക്ക് കൂടുതൽ അനുയോജ്യം. ഈ ശില്പം കണ്ടപ്പോൾ Beijing നഗരത്തിലെ Birds Nest Stadium ഞാൻ ഓർത്തുപോയി.

ഒൻപതാം നിലയിൽ ഉള്ള pool side restaurantൽ നിന്നു് താഴേക്ക് നോക്കിയാൽ ചുറ്റിനും F1 circuit കാണുകയും ചെയ്യാം.

യാസ് മറീന ഹോട്ടലിനെ കുറിച്ചു് കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ

പുള്ളാളു്

ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മരിയാതക്കാരായ കുട്ടികൾ, വേറെ ഇല്ലെങ്കിൽ.

തോണി

അർദ്ധമുഖശ്രീ പകൽകിനാവൻ