മലയാളം-ഫോട്ടോ-കവിത-ബ്ലോഗ്

ഒരു നല്ല മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗർ ആകണമെങ്കില്‍ ഒരു നല്ല കവി കൂടി ആകണമോ?
കവിത ഇല്ലാതെയും നല്ല ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾക്ക് നിനനില്പ് ഉണ്ടാകുമോ?

പ്രശസ്തരായ ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരിൽ എത്രപേർ ഈ ഏർപ്പാടു് ചെയ്തിട്ടുണ്ടു്?

ചില മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകൾ സന്ദർശിച്ചാൽ ഇങ്ങനെ ചില ചോദ്യങ്ങൾ മനസിൽ ഉദിച്ചേക്കാം.

കവിത എന്നു ഉദ്ദേശിച്ചത് ചിത്രങ്ങളിലൂടെ ദൃശ്യമാകുന്ന   രൂപാത്മക കവിതകളയെല്ല. എന്തെങ്കിലും ഒരു ചിത്രം, നല്ലതായാലും മോശമായാലും, എടുത്ത ശേഷം അതിന്റെ മൂട്ടിൽ:

"അന്തരാളങ്ങളിൽ മുന്തിരിങ്ങ
കുന്തിരിക്കം പോലെ വെന്തൂലഞ്ഞു"

അല്ലെങ്കിൽ യിംഗ്ലീസിൽ:

The wonders of unders
of the waters and the gutters.
why not this you see,
beuatiful of the blue sea

എന്നിങ്ങനെ സഗീറിയൻ മലയാളത്തിലും ഹരികുമാറിയന്‍ ഇംഗ്ലീഷിലും വള  വളാന്നു എഴുതി വെക്കുന്ന  ഏർപ്പാടിനെ കുറിച്ചാണു്  പറയുന്നതു്.

Barber shopൽ താടി വടിക്കാൻ തല ഉയർത്തികൊടുക്കുമ്പോൾ ചുവരിൽ കാണുന്ന ചില posterകൾ ഉണ്ട്. എങ്ങാണ്ടുനിന്നും അടിച്ചു മാറ്റിയ ചിത്രങ്ങൾക്ക് കിഴേ വേറെ എങ്ങാണ്ടുനിന്നും അടിച്ചുമാറ്റിയ യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത ചില വരികൾ തിരുക്കിക്കയറ്റി  തമ്പാന്നൂർ bus standൽ തറയിൽ ഇട്ട് വില്കുന്ന posterകൾ.  ബ്ലോഗിൽ കാണുന്ന ചില നല്ല ചിത്രങ്ങളും അതിന്റെ കീഴിലെ വരികളും കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് അതാണു് ഓർമ്മവരുന്നതു്.

ആ നിലവാരത്തിലേക്ക് ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകൾ എന്ന ഈ  മാദ്ധ്യമം താഴ്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണു്. എല്ലാ മലയാള ബ്ലോഗ് ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരും ഇതാണു് ചെയ്യുന്നതു് എന്നു് പറയുന്നില്ല.  ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫിനെ കുറിച്ച് കവിത എഴുതാൻ ഒരിക്കലും പാടില്ല എന്നും ഞാൻ ശാഠ്യം പിടിക്കുകയല്ല.

ഏതൊരു കവിതയും ഒരു ഭാഷയുടേ മാത്രം ആവിഷ്കാരമാണു്.  എന്നാൽ ഫോട്ടോഗ്രഫി അങ്ങനെയല്ല. ഫോട്ടോഗ്രാഫിനെ ഒരു ഭാഷയുടേ വരമ്പുകളിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതു് വഴി ആ ചിത്രത്തിന്റെ പ്രേക്ഷകവൃത്തം ചുരുങ്ങുകയാണു്.

ഇന്നു മലയാളം ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകളുടെ പ്രേക്ഷകരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ വായിച്ചാൽ മനസിലാകുന്നതു്  അവർ ഫോട്ടോഗ്രഫിയല്ല ആസ്വദിക്കുന്നതു് എന്നാണു്. അതിന്റെ കൂടെയുള്ള മലയാള കവിതയാണെന്നു തോന്നാറുണ്ടു്.  അങ്ങനെ കവിതകൾക്ക് മാറ്റുകൂട്ടാൻ വെറുമൊരു  അലങ്കാര വസ്തുവായി ഫോട്ടോഗ്രഫി  ചുരുങ്ങുകയാണു്. ഒരു ചിത്രത്തിനു് കവിതയുടെ അകമ്പടിയില്ലാതെ  അതിന്റെ മേന്മയുടേ ബലത്തിൽ  സ്വന്തമായി നില്ക്കാൻ കഴിയണം.

ഈ കവിത-ഫോട്ടോ-ബ്ലോഗ് സമ്പ്രദായം തുടരുകയാണെങ്കിൽ പുതുതായി വരുന്ന മലയാളി ഫോട്ടോഗ്രഫർമാർ  കവിത എഴുത്ത് ഒരു അടിസ്ഥാന യോഗ്യതയായി തെറ്റിധരിക്കുകയും ചെയ്യും. എല്ലാവർക്കും എന്തു ചെയ്യാനും സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടു്. പക്ഷെ എല്ലാവരും ഒരു trend തന്നെ പിന്തുടർന്നാൽ പിന്നെ അതിനെ അവിഷ്കാര സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നു വിളിക്കരുതു്. ഭാവനക്ഷാമം എന്നാണു വിളിക്കേണ്ടതു്.